Serwis pod patronatem magazynu
Szukasz używanego kompaktowego SUV-a? Świat nie kończy się na Nissanie Qashqaiu czy Volkswagenie Tiguanie. Prezentujemy mniej oczywistą konkurencję. 6 wartych uwagi modeli – polecane wersje silnikowe, zalety, wady, ceny.
Szukając używanego kompaktowego SUV-a, nie musimy ograniczać się do ulubieńców publiczności w postaci Qashqaia, Tiguana czy RAV4.
Na rynku znajdziemy szereg nie tak oczywistych modeli, których mniejsza popularność wcale nie jest ich wadą. Są to produkty znanych i renomowanych producentów, poza tym z racji wieku warsztaty są już z nimi zaznajomione.
Znajdziemy wśród nich propozycje i dla miłośników diesli, i dla preferujących silniki benzynowe. W tym segmencie dominują wersje przednionapędowe, ale trudno to uznać za wadę.
Brak napędu na obie osie zmniejsza spalanie, a układ 4x4 na dobrą sprawę jest przydatny głównie zimą, i to też pod warunkiem stosowania opon zimowych lub wielosezonowych. Wszystkie oferują zaś większy prześwit, niezależnie od rodzaju napędu, co można docenić zarówno na drogach gruntowych, jak i w mieście.
Jednostki wysokoprężne mają już swoje najlepsze czasy za sobą – dziś coraz więcej klientów indywidualnych wybiera mniej skomplikowane i tańsze w serwisowaniu silniki benzynowe. Ale mimo planowanych ograniczeń w dostępie do centrów większych miast diesle wciąż mają grono swoich wiernych fanów. Dodatkowo im większy samochód, tym rezygnacja z tańszego tankowania przychodzi trudniej, więc wśród SUV-ów jednostki zasilane olejem napędowym ciągle cieszą się sporym wzięciem.
Dane techniczne: diesel, poj.: 1997 cm3, moc: 150 KM, maksymalny moment obr.: 370 Nm, prędkość maks.: 194 km/h, przysp. 0-100 km/h: 10,1 s, średnie zużycie paliwa: 4,7 l/100 km, poj. bagażnika 456 l
Druga generacja Kugi nie była zbyt popularna – zwłaszcza w początkowym okresie sprzedaży. To jednak nie znaczy, że samochód ma istotne wady. Wręcz przeciwnie, to całkiem udana konstrukcja.
Ford skupił sporo uwagi na dopracowaniu układu jezdnego, co – zwłaszcza w połączeniu z systemami Torque Vectoring Control i Curve Control – sprawia, że Kuga II prowadzi się o wiele lepiej od większości swoich konkurentów. Jeśli dodamy do tego mocną jednostkę napędową, możemy liczyć na sporą dawkę sportowych wrażeń zza kierownicy.
Szukając używanego egzemplarza, należy szczególnie uważać na benzynowy silnik 1.6 EcoBoost (150 i 182 KM), który miał problemy z układem chłodzenia. Nowszy 1.5 EcoBoost (120, 150 i 182 KM) był pozbawiony tej wady.
Warto szukać aut z historią serwisową, zwłaszcza jeśli interesuje nas model z dwusprzęgłową skrzynią PowerShift – nie jest ponadprzeciętnie awaryjna, ale wymaga regularnych przeglądów, a jej naprawy są drogie.
Popularny na rynku diesel 2.0 TDCi (starszy o mocy 140 i 163 KM, a od drugiej połowy 2014 r. – 120, 150 i 180 KM) nie wyróżnia się negatywnie awaryjnością na tle konkurentów.
System multimedialny Forda z tamtego okresu nie jest zbyt dopracowany i łatwy w obsłudze. Jakość montażu mogłaby być lepsza.
Bagażnik ma regularny kształt oraz płaską podłogę po złożeniu oparć.
Diesle montowane w Kudze spełniają normę Euro 5, a od 2014 r. – Euro 6.
Nadwozie Kugi zapewnia dobrą widoczność, kamera cofania nie jest konieczna.
Dane techniczne: benzynowy, poj.: 1498 cm3, moc: 130 KM, maksymalny moment obr.: 155 Nm, prędkość maks.: 192 km/h, przysp. 0-100 km/h: 10,2 s, średnie zużycie paliwa: 5,7 l/100 km, poj. bagażnika: 431 l
Honda HR-V formalnie należy do miejskich crossoverów, ale jeśli uważniej przyjrzymy się liczbom, okaże się, że minimalnie mniejsze wymiary nadwozia nie wpływają znacząco na obszerność jej wnętrza, ani nawet na pojemność bagażnika. Pod tym względem najmniejszy uterenowiony model japońskiego producenta może śmiało konkurować z nieco większymi rywalami.
Ciekawostką niespotykaną u konkurencji jest opatentowany przez Hondę system aranżacji wnętrza Magic Seats, który umożliwia m.in. podniesienie do pionu siedzisk kanapy, co daje do dyspozycji wysoką na całą kabinę przestrzeń ładunkową.
Najczęściej pod maską HR-V znajdziemy półtoralitrowego „benzyniaka” (130 KM). W późniejszym czasie dołączyła do niego wersja 1.5 Turbo nazwana Sport (182 KM), oferująca osiągi adekwatne do nazwy, ale jej podaż jest wciąż ograniczona, a dostępne auta kosztują dużo. Oszczędnym możemy polecić diesla 1.6 i-DTEC (120 KM) – trwałego, ale drogiego w serwisie.
Niestety pod względem niezawodności HR-V nie ma już tak dobrej opinii jak starsze modele Hondy – zdarzają się awarie elektroniki, zwłaszcza systemu multimedialnego, wariatora faz rozrządu czy nietrwałych łożysk skrzyni biegów. Mimo tych przypadłości samochód wart jest polecenia.
Czasem zdarzają się problemy z działaniem systemu multimedialnego.
Kabinę modelu HR-V wykonano z materiałów niezłej jakości.
Benzynowy silnik Hondy nie jest duży, ale zapewnia dobre osiągi.
Dane techniczne: benzynowy, poj.: 2359 cm3, moc: 170 KM, maksymalny moment obr.: 220 Nm, prędkość maksymalna: 180 km/h, przyspieszenie 0-100 km/h: 10,7 s, średnie zużycie paliwa: 8,7 l/100 km, poj. bagażnika 436 l
W 2006 r. Jeep zaskoczył rynek prezentacją konstrukcyjnie bliźniaczych kompaktowych SUV-ów. Compass miał odważną stylistykę, a zachowawczy Patriot był skierowany do ludzi preferujących konwencjonalny design. Obydwa trafiły do Europy, na początek z nieudanym dieslem 2.0 Volkswagena o mocy 140 KM.
Szukając wersji wysokoprężnej, warto wybierać wśród nowszych aut po liftingu (od 2011 r., na fot.), które napędzał m.in. mocniejszy diesel Mercedesa 2.2 CRD (163 KM) o świetnej charakterystyce. Silniki benzynowe 2.0 (158 KM) i 2.4 (170 KM) nie sprawiają problemów i nie należy się ich bać, choć nie imponują osiągami.
Jak przystało na typowy samochód amerykański, Compass potrafi zaskoczyć kapryśną elektroniką oraz drobnymi awariami, jednak nie są to poważne usterki generujące wysokie koszty.
Niestety od strony użytkowej nie jest różowo. Wnętrze wykonano z bardzo tanich i nieprzyjemnych nawet dla oka materiałów, choć bywa to rekompensowane stosunkowo bogatym wyposażeniem obejmującym m.in. skórzaną tapicerkę, podgrzewane fotele czy tempomat.
Miejsca jest pod dostatkiem, nawet dla pasażerów kanapy, choć bagażnik ma dość przeciętną pojemność przez skrywane pod podłogą pełnowymiarowe koło zapasowe. Własności jezdne też są typowo amerykańskie, nastawione na komfort, a nadwozie okazuje się podatne na boczny wiatr.
Przy okazji face liftingu zmieniono deskę rozdzielczą, ale nowe materiały okazały się niewiele lepsze. To wciąż druga liga.
Skórzana tapicerka nie należy do rzadkości, fotele są dość wygodne i mają szeroki zakres ustawień.
Bagażnik ma dość przeciętną pojemność 436 litrów. Po złożeniu tylnych oparć wartość rośnie do 1277 l.
Podczas liftingu zmieniono przód, tył pozostał bez wyraźnych zmian.
Dane techniczne: benzynowy, poj.: 1975 cm3, moc: 141 KM, maksymalny moment obr.: 184 Nm, prędkość maksymalna: 176 km/h, przyspieszenie 0-100 km/h: 11,3 s, średnie zużycie paliwa: 8,0 l/100 km, poj. bagażnika 400 l
Druga generacja Kii Sportage to już leciwe auto, za to niedrogie w zakupie. Jeżeli znajdziemy zadbany egzemplarz, to nie będzie on drogi także w eksploatacji.
Nadwozie jest praktyczne, oferuje m.in. otwieraną szybę w tylnej klapie. Wnętrze jest wystarczająco obszerne, ale „obrywa” za mały bagażnik i niską jakość materiałów wykończeniowych.
Pod maską znajdziemy benzynowe jednostki 2.0 (141 KM) czy 2.7 V6 (175 KM) albo włoskiego diesla 2.0 CRDI (113, 140 i 150 KM). Wszystkie silniki są wolne od typowych usterek, ale diesle z uwagi na spore już przebiegi często wymagają wymiany osprzętu.
Typowe usterki dotyczą elementów układu przeniesienia napędu na tylną oś, ale z racji wieku zawodzić może coraz więcej podzespołów.
Niezbyt wyrafinowana stylistyka i słabe materiały wykończeniowe kontrastują z dużą liczbą schowków.
Klimatyzacja nie jest zbyt wydajna, zdarzają się jej usterki.
Bagażnik nie jest duży, ale dostęp do niego ułatwia unoszona szyba.
Dane techniczne: benzynowy, poj.: 1590 cm3, moc: 117 KM, maksymalny moment obr.: 154 Nm, prędkość maksymalna: 183 km/h, przysp. 0-100 km/h: 11,5 s, średnie zużycie paliwa: 5,8 l/100 km, poj. bagażnika 442 l
Aż trudno uwierzyć, że ASX był z nami 11 lat. W tym czasie przeszedł trzy face liftingi, ostatni w 2019 r., kiedy pas przedni upodobniono do najnowszych modeli Mitsubishi. Przy okazji poprawiono prowadzenie, które w poprzednich wersjach mimo sporej dozy komfortu nie było mocną stroną ASX-a.
Znalezienie niewyeksploatowanego diesla 1.8 (116 i 150 KM) lub 2.2 (150 KM) nie jest łatwe, ale jeśli się trafi, warto zaryzykować (silnik jest drogi w serwisie). Diesel 1.6 (114 KM) to konstrukcja PSA.
Najmniej problematyczny jest silnik benzynowy 1.6 (117 KM) – trwały i niedrogi w eksploatacji. W 2019 r. na naszym rynku zadebiutowała większa jednostka 2.0 (150 KM) z opcjonalnym napędem na obie osie, będąc odtąd jedyną pozycją w cenniku (nie ma doniesień o jej poważniejszych usterkach).
Za to oglądając egzemplarz używany przed zakupem, warto sprawdzić podwozie pod kątem korozji. Ta jest dość częsta.
Skromnie wyglądający kokpit ASX-a solidnie spasowano i zmontowano.
Bagażnik ma przyzwoitą pojemność jak na tę wielkość auta – 442 l.
Po jedenastu latach na rynku i trzech liftingach w 2021 r. w końcu przyszedł czas na koniec produkcji ASX-a.
Dane techniczne: diesel, poj.: 1995 cm3, moc: 150 KM, maksymalny moment obr.: 320 Nm, prędkość maksymalna: 182 km/h, przyspieszenie 0-100 km/h: 10,4 s, średnie zużycie paliwa: 6,4 l/100 km, poj. bagażnika 450 l
Koleos był pierwszym SUV-em zaproponowanym przez koncern Renault. Cechuje się dyskusyjną stylistyką, przez którą nie zyskał popularności. Wygląd to jednak nie wszystko.
Specyficznie ukształtowane nadwozie skrywa całkiem przestronne wnętrze z przyzwoitym bagażnikiem. Do napędu użyto dużych jak na dzisiejsze standardy silników, w tym benzynowe 2.5 (171 KM) i wysokoprężne 2.0 dCi (150 i 175 KM).
Wszystkie silniki pozbawione są wad konstrukcyjnych i nie sprawiają problemów, jeśli były regularnie serwisowane i nie są wyeksploatowane.
Wiele podzespołów przejęto z Nissana X-Traila, w tym napęd na obie osie, co pozwala trzymać koszty na rozsądnym poziomie. Koleos nie ma typowych dla siebie usterek, elektronika nie sprawia problemów, ale zawsze warto szukać auta zadbanego z historią serwisową.
Kokpit nie przypomina innych modeli Renault i nie każdemu się podoba.
Mniejsza popularność modelu zwykle oznacza atrakcyjniejsze ceny czy możliwość ich negocjacji. Wśród sześciu prezentowanych SUV-ów wiele osób może znaleźć optymalny samochód dla siebie. Ceny ofertowe większości opisywanych samochodów nie są zaporowe.
Oczywiście jak zawsze warto unikać najtańszych ofert, choćby ze względu na najprawdopodobniej skrywane usterki czy wypadkową przeszłość. Uważać należy przy wyborze wersji wysokoprężnej. Przygotowane do sprzedaży samochody nierzadko mają „przekręcone” liczniki. Silniki benzynowe są pod tym względem o wiele pewniejsze, choć dokładne prześwietlenie samochodu przed sprzedażą to inwestycja nie do przecenienia.
