Serwis pod patronatem magazynu
Aston Martin Vantage Zagato, jedno z najbardziej spektakularnych, najrzadszych i najszybszych superaut lat 80., kończy właśnie 35 lat.
Aston Martin i Zagato to dziś jeden z najbardziej znanych duetów w świecie supersamochodów. Współpraca sięga 1960 r., kiedy debiutował Aston Martin DB4GT Zagato z 318-konnym silnikiem 3.7 R6. Dziś ten model należy do ścisłej czołówki najbardziej cenionych Astonów wszech czasów.
Lata 70. XX wieku nie sprzyjały podobnym samochodom. Rekordowo wysokie ceny paliw mocno ograniczyły zainteresowanie superautami. W połowie lat 80. wrócił boom na takie konstrukcje, zwłaszcza jeśli były one w stanie przekroczyć 300 km/h, powstawały w ściśle limitowanej liczbie i miały spektakularny wygląd. Sensację wywołały Ferrari GTO i Porsche 959. Aston Martin dostrzegł szansę.
Ponownie nawiązano więc kontakty z włoską firmą karoseryjno-wzorniczą Zagato. W 1986 r. przedstawiono gotowy produkt: Vantage Zagato.
Silnik nowego superauta był pochodną jednostki z Astona Martina AMV8, którą skonstruował urodzony w Krakowie Tadek Marek, jeden z najwybitniejszych projektantów silników w historii brytyjskiego producenta.
Do Vantage Zagato trafiło więc V8 o pojemności 5340 cm3. Jednostka rozwijała 416 KM i 536 Nm, ale można ją było stuningować do 443 KM i 542 Nm, z czego skorzystało jedynie kilku właścicieli. Przyspieszenie od 0 do 100 km/h zajmowało niecałe pięć sekund. Autem nie udało się rozwinąć 300 km/h, zabrakło zaledwie 1 km/h.
416 KM uzyskano np. poprzez montaż dodatkowych gaźników. Rozważano nowocześniejszy wtrysk paliwa, ale ideę zarzucono. Pojawienie się kolejnych gaźników wymusiło zastosowanie charakterystycznego wybrzuszenia na pokrywie silnika.
Design Zagato był fenomenalny. Panele karoserii wykonano z aluminium i kompozytów. Vantage Zagato mierzyło 439 cm długości, o 29 cm mniej od AMV8 Vantage, choć rozstaw osi wynoszący 261 cm pozostał bez zmian. Vantage Zagato miało ponadto 186 cm szerokości i 129,5 cm wysokości oraz ważyło 1650 kg. Współczynnik oporu powietrza Cx wynosił niezłe 0,33. W superaucie montowano 16-calowe obręcze kół.
Produkcję ograniczono do 50 sztuk. Całą serię wyprzedano w pięć miesięcy, a klienci zamawiali auto, znając je wyłącznie z jednego szkicu!
Każdy z 50 samochodów produkowano w aż dwóch fabrykach, które dzieli ok. 1300 km. Podwozie i silnik powstawały w brytyjskich zakładach Astona Martina w Newport Pagnell, po czym transportowano je pod Mediolan, gdzie ludzie z Zagato dodawali karoserię i wnętrze. W ten sposób wytwarzano średnio dwa auta miesięcznie.
Produkcję Vantage Zagato zakończono w 1988 r., ale w tym czasie gotowa była już jego wersja cabrio, czyli V8 Zagato Volante. Ten model był jeszcze bardziej ekskluzywny, ponieważ jego serię ograniczono do 37 sztuk.
Kabriolet był słabszy od coupe. Jego V8 miało już wtrysk paliwa, ale rozwijało 309 KM. Prędkość maksymalna wynosiła niecałe 250 km/h, a przyspieszenie od 0 do 100 km/h oscylowało w granicach 5,5 s. W niewielkiej partii kabrioletów zamontowano silnik z coupe Vantage Zagato.
V8 Zagato Volante nie wyglądało już tak futurystycznie jak coupe, pomimo ekstrawaganckiego grilla i tylnych świateł oraz chowanych reflektorów. Samochód był o 9 cm dłuższy od coupe (czyli mierzył 448 cm) i o centymetr wyższy. Szerokość i rozstaw osi pozostały bez zmian, ale masa zwiększyła się o 132 kg, do 1782 kg.
Produkcję kabrioletu zakończono w 1990 r. W samą porę. Zainteresowanie supersamochodami właśnie zaczynało powoli maleć.
