Toyota Corolla 1200 Coupe – zapomniany wstęp do japońskiego sukcesu

My, miłośnicy samochodów, jesteśmy specyficzni. Nie możemy wyjść z podziwu dla Ferrari, Porsche, Mercedesa, w internecie szukamy części do naszego Fiata, Alfy, Forda i uważamy VW „ogórka” za ikonę.

Ale ta żółta Toyota Corolla 1200 Coupe, jeden z pierwszych przedstawicieli obecnie najbardziej popularnego modelu w historii motoryzacji, umyka naszej uwadze. Jednak to właśnie ten pojazd zapoczątkował historię sukcesu Toyoty w Europie. Pierwsza przymiarka w postaci zaoferowania w Europie w latach 60. modelu Crown nie zakończyła się sukcesem.

Przy dobrej pogodzie egzemplarz ze zdjęć wciąż można spotkać na drodze w nieskazitelnym stanie, z pełną dokumentacją i zabytkową tablicą rejestracyjną.

Zakup bez formalności

Zamówienie na samochód złożono 18 lutego 1971 r. Było proste, przejrzyste i nie zawierało klauzul zapisanych drobnym drukiem. Wypełnione długopisem na prostym formularzu z pieczątką stacji benzynowej Total, należącej do Karla Walterscheidta i zlokalizowanej w dzielnicy Paffrath w Bergisch Gladbach. „Marka: Toyota Corolla 1200”, widnieje na druku. „Typ: Coupe. Kolor: żółty. Tapicerka: czarna. Dodatkowe wyposażenie: radio + podgrzewana tylna szyba. Płatność gotówką. Odbiór własny”. Pierwsza Toyota w Niemczech i jedna z najważniejszych spośród ponad 25 mln Corolli sprzedanych na całym świecie.

Samochód z dalekiego kraju

Ponad 50 lat temu Japonia wydawała się jeszcze bardziej odległa niż dziś. Niektórzy mogą pamiętać egzotyczne widoki z Igrzysk Olimpijskich z 1964 r. lub z jednego z filmów z serii o Bondzie, „Żyje się tylko dwa razy”. Późniejszy zdobywca dwóch Oskarów, Akira Kurosawa, zanim stał się światowej sławy reżyserem, w Europie był znany tylko kinomanom.

Z Kraju Wschodzącego Słońca sprowadzaliśmy radia tranzystorowe i lustrzanki Nikona i Canona. Ale japońskie samochody były w Europie rzadkością, kojarzyły się raczej z małymi modelami Hondy o motocyklowych korzeniach. Toyotę Corollę można było spotkać na drogach w Szwajcarii, Danii czy Holandii.

Honda: małe N600 było pierwszym japońskim samochodem w Niemczech, gdzie pojawiło się w 1967 r., wraz z modelami N360 i S800.  /  Corbis

Mazda: marka była dostępna w Niemczech od 1973 roku. Na rynek trafiły RX-3 coupe z silnikiem Wankla oraz modele 616 i 818.  /  Corbis

Nissan/Datsun: był obecny na rynku niemieckim od 1972 r., oferował na nim np. czterodrzwiowego sedana Cherry 100A.  /  Corbis

Niesamowite wyposażenie

Pierwsza Toyota w Niemczech była samochodem czteroosobowym, mierzyła prawie 4 metry długości, oferowała pojemny bagażnik i była napędzana czterocylindrowym silnikiem o mocy 58 KM. Cena zaczynała się od 6890 marek, była więc przystępna, choć wyższa niż w przypadku np. Garbusa.

Coupe kosztowało od 7650 marek i kusiło niezwykłymi dodatkami, takimi jak rozkładane fotele ze zintegrowanymi zagłówkami, uchylnymi oknami z tyłu, zamykanym korkiem wlewu paliwa, przyciemnianymi szybami, sportową kierownicą, dwustopniową dmuchawą i dobowym licznikiem kilometrów. Za podgrzewaną tylną szybę i radio odbierające na falach średnich trzeba było dopłacić.

Luksusowy wygląd w stylu lat 70. - trójramienna sportowa kierownica z drewnianymi wstawkami była standardem w Coupe, ale radio odbierające na falach średnich wymagało dopłaty.  /  Jurgen Zerha/AZ

Wygodne fotele. Siedzenia pokryto imitacją skóry, ich regulowane oparcia ze zintegrowanymi zagłówkami można rozłożyć aż do pozycji leżącej.  /  Jurgen Zerha/AZ

Solidny napęd: czterocylindrowy silnik z wałkiem rozrządu umiejscowionym z boku jednostki i głowicą z lekkiego stopu generuje 58 KM.  /  Jurgen Zerha/AZ

Tabliczka znamionowa - kod modelu: KE 25, silnik 3K.  /  Jurgen Zerha/AZ

Dziennikarze testujący ten model chwalili brzmienie silnika, precyzyjną zmianę biegów i dobre wykonanie. Jednak mała Toyota niezupełnie przypadła im do gustu: była zbyt barokowa i zbyt egzotyczna.

Samochodowy unikat

Ale właśnie to sprawia, że dziś jest tak atrakcyjna. Pierwsza Corolla jest rzadsza niż Mercedes Gullwing, a podczas jazdy tym dobrze utrzymanym klasykiem niemal nie odczuwa się jego wieku. Corolla Coupe wykazuje umiarkowany temperament, jest dość bezpieczna i zapewnia dobrą widoczność. Wnętrze robi nieco surowe wrażenie.

Zawieszenie ze sztywną osią i resorami piórowymi z tyłu pracuje dość sztywno, a układ kierowniczy niezbyt precyzyjnie zachowuje się w środkowym ustawieniu kierownicy, ale tak to już było w 1971 r. Coupe potrzebuje ok. 9 l/100 km. W tamtych czasach zużycie na tym poziomie było uznawane za niskie, ale i dziś nie budzi zastrzeżeń – podobnie jak cała Toyota.