Dacia Jogger 1.0 ECO-G 100 – TEST

Każdy z nas dał się zapewne namówić w sklepie na zakup czegoś, co tak naprawdę nie było mu potrzebne. Ot, taka chwilowa słabość i efekt zdolności perswazji handlowca.

Z samochodami jest podobnie, szczególnie teraz, przy tak wielkiej liczbie gadżetów i wszelkiego rodzaju systemów mających – przynajmniej w założeniu ich twórców – ułatwiać obsługę bądź uprzyjemniać podróż. Potem często się okazuje, że zupełnie z nich nie korzystamy, a nadmierna komplikacja tylko denerwuje. Osobną kwestią jest to, że wszelkie nowinki są z reguły kosztowne.

Dacia idzie inną drogą. Przeszła wielką metamorfozę od czasów pierwszego Logana, ale nadal oferuje po prostu nieskomplikowane i na tle konkurencji przystępne cenowo samochody. Zmieniło się jednak to, że w przeciwieństwie do modeli pierwszej, a nawet drugiej generacji (po przejęciu przez Renault) nie są to już auta zmuszające do znacznych wyrzeczeń. Nadal proste, ale już nie siermiężne.

Doskonałym tego przykładem jest nowy Jogger, który ma za zadanie zastąpić w ofercie trzy modele: Logana MCV (czyli kombi), minivana Lodgy (na razie jest jeszcze sprzedawany) oraz kombivana Dokker (a w zasadzie jego osobowe wersje).

Samochód inny niż wszystkie – nadwozie i wnętrze

Jak na kompaktowe kombi, Jogger ma dość zaskakujące proporcje. Jest relatywnie krótki (455 cm), ale ma olbrzymi rozstaw osi (290 cm) i znaczną wysokość (163 cm). Dla porównania Skoda Octavia Combi mierzy 469 cm, jej osie są od siebie oddalone o 269 cm, a wysokość to 147 cm. Podobnie pod względem wymiarów prezentują się też np. Ford Focus kombi czy Peugeot 308 SW.

Ponadto Dacia ma duży prześwit (20 cm) i elementy stylizacyjne – jak plastikowe poszerzenia błotników – sugerujące przynależność do szeroko pojętego segmentu crossoverów. Wszystko to sprawia, że Jogger nieco wymyka się sztywnym klasyfikacjom.

Wspomniane wyżej rozmiary nie wzięły się znikąd – Joggera zaprojektowano bowiem tak, by w bagażniku można było zmieścić trzeci rząd siedzeń (wersje 7-osobowe są droższe od 5-miejscowych o 4 tys. zł).

Do przestronności z przodu w zasadzie nie można mieć zastrzeżeń. Po otwarciu ogromnych, długich na 111 cm, tylnych drzwi od razu widać, że kanapa jest usytuowana dość blisko siedzeń. I rzeczywiście, po zajęciu na niej miejsca okazuje się, że przestrzeni na kolana nie ma tu wcale tak dużo, jak można by oczekiwać po aucie z tak wielkim rozstawem osi.

Przy fotelach cofniętych o metr, na nogi jadących z tyłu pozostaje 68 cm, czyli mniej więcej tyle, ile w kompaktowych hatchbackach z rozstawem osi krótszym o ponad 20 cm (ale na przykład w Octavii jest to aż 75 cm). Sama kanapa jest całkiem wygodna, ale zamki pasów nieco piją w pośladki. 

Powyższe niedostatki z nawiązką rekompensuje bagażnik. Jest po prostu ogromny, ponad 600-litrowy. Jego podłoga nie jest jednak całkiem płaska – w tylnej części znajduje się wyraźne zagłębienie, w którym mogą postawić stopy pasażerowie trzeciego rzędu siedzeń odmiany 7-osobowej.

System składania kanapy jest dość archaiczny – po złożeniu oparć różnica poziomów jest bardzo duża, dopiero po jej całkowitym ustawieniu do pionu uzyskuje się możliwość wygodnego przewożenia długich (na maksymalnie 156 cm) przedmiotów. Jeśli trzeba uzyskać kolejne 44 cm, należy odkręcić śruby i kanapę całkowicie zdemontować. 

Pewnym mankamentem jest to, że nie przewidziano w bagażniku żadnego schowka na mniejsze przedmioty. Nie zapomniano za to o haczykach na torby.

Wnętrze, a przede wszystkim deska rozdzielcza, robi dobre wrażenie. Jasne, nie ma tu co oczekiwać miękkich, przyjemnych w dotyku materiałów, ale te, które zastosowano, są na tyle dobre, że nie ma się odczucia obcowania z autem, w którym na siłę oszczędzano na wszystkim. O tym, że Dacia jest jednak budżetowym modelem, najłatwiej można się przekonać, zamykając drzwi – są bardzo lekkie i wydają metaliczny dźwięk.

Dużymi zaletami są zaś prostota obsługi i bardzo czytelne wskaźniki. Przekonuje także nieskomplikowany system multimedialny z szybko reagującym na dotyk ekranem i sprawnie łączący się zarówno z Bluetooth, jak i Android Auto oraz Apple CarPlay.

Udany napęd

Trzycylindrowa jednostka Dacii wyraźnie wibruje i powarkuje podczas przyspieszania, ale przekonuje całkiem ochoczą reakcją na dodanie gazu podczas startu. Niewielki silnik najlepiej czuje się w średnim zakresie obrotów i niespecjalnie lubi być „kręcony” wysoko. W ruchu miejskim nie ma się co uskarżać na dynamikę, natomiast na trasie wyprzedzanie zdecydowanie wymaga redukcji biegu, bo elastyczność nie jest najlepsza.

Największą zaletą napędu jest to, że ma fabrycznie zamontowane zasilanie LPG. Przejście na gaz następuje szybko, a osiągi podczas zasilania tym paliwem są nieco lepsze niż na „bezołowiówce”. Spalanie jest oczywiście wyższe niż benzyny, ale ze średnim wynikiem na poziomie 8,3 l LPG/100 km koszt pokonania 100 km wynosi obecnie 31,5 zł, a przy zużyciu 6,7 l Pb 95/100 km jest aż o 13,1 zł wyższy – wynosi 44,6 zł.

Tylko spokojnie – właściwości jezd;ne

O właściwościach jezdnych Joggera nie ma się specjalnie co rozwodzić. To po prostu przyzwoicie prowadzący się samochód, ale taki, który zachęca do nader spokojnych zachowań za kierownicą. Wszelkie próby dynamiczniejszego pokonywania zakrętów Dacia kwituje wyraźnymi przechyłami, zauważalną podsterownością i nie najlepsza trakcją.

Na plus należy zaliczyć całkiem skuteczne hamulce (niezłe wyniki w próbach hamowania to także zasługa wysokiej klasy opon Continental).

Zawieszenie zestrojono tak, by gwarantowało spory komfort jazdy po wyboistych drogach. Tłumienie nierówności jest więcej niż dobre i jedynie na bardzo zniszczonych nawierzchniach pracuje trochę za głośno. 

Dacia Jogger – ceny i wyposażenie

Za podstawową wersję Joggera trzeba zapłacić niecałe 70 tys. zł, a za kolejną Comfort (testowana) o 8200 zł więcej. Wyposażenie jest wystarczająco bogate – m.in. klimatyzacja, elektryczne szyby, lusterka, centralny zamek, dwuosiowa regulacja kierownicy, czujniki cofania, system multimedialny z 8-calowym ekranem. Czyli tak naprawdę wszystko to, co jest niezbedne.

Mankament? Ubogie wyposażenie w systemy bezpieczeństwa. Seryjny jest w zasadzie tylko układ automatycznego hamowania, a za dopłatą można mieć jedynie asystenta martwego pola w lusterkach. W tej materii Dacia najbardziej odstaje od droższych i bardziej zaawansowanych rywali.

Bardzo udana instalacja LPG

Wersja z LPG jest podstawową w Joggerze. Instalacja gazowa jest montowana fabrycznie, a zatem bezbłędnie zintegrowana z autem. Zbiornik LPG zainstalowano pod podłogą bagażnika (ma 50 l, można zatankować 40 l), a wlew gazu pod tą samą klapką, co benzyny. Ponadto przełącznik LPG nie jest akcesoryjny, a taki, jak pozostałe, zaś komputer pokładowy podaje dane dla obu rodzajów paliw. 

Dacia Jogger 1.0 ECO-G 100 Comfort – podsumowanie

Nadwozie i wnętrze

• dużo miejsca z przodu
• łatwa obsługa
• pojemny bagażnik
• przyzwoity montaż
• dobre multimedia
• niezłe wyciszenie

• przeciętna ilość miejsca na nogi z tyłu
• twarde plastiki

Układ napędowy

• świetna fabryczna instalacja gazowa
• bardzo duży zasięg
• wystarczająca dynamika w mieście
• niezła precyzja skrzyni biegów

• wyraźne wibracje jednostki napędowej
• słabe osiągi w trasie

Właściwości jezdne

• wystarczająco pewne prowadzenie
• dobrze dobrana siła wspomagania
• dobry komfort jazdy na nierównościach
• niezłe hamulce

• nie najlepsza trakcja
• wyraźna podsterowność

Wyposażenie i cena

• niezłe wyposażenie
• dobrze skalkulowana cena zakupu
• sensownie wycenione opcje/pakiety
• szeroka sieć salonów oraz serwisów

• mało nowoczesnych systemów wsparcia kierowcy

Kiedyś auta Dacii wybierało się w zasadzie tylko ze względu na cenę. Jogger ma już na tyle dużo zalet, że cena jest tylko jednym (choć nadal z tych ważniejszych) argumentem przemawiających za rumuńskim kombi. Co ciekawe, należy do nich także wygląd, zdecydowanie nie „budżetowy”. Wersja z LPG jest naprawdę godna polecenia.