Alfa Romeo Stelvio 2.0 GME Turbo kontra Porsche Macan T – nieoczekiwany zwycięzca | PORÓWNANIE

Macan zasilił gamę Porsche w 2013 r. i praktycznie z miejsca został jej najpopularniejszym modelem. Przy okazji wywrócił też do góry nogami układ sił wśród SUV-ów klasy średniej. Stało się tak za sprawą jego absolutnie niedoścignionych właściwości jezdnych.

Ale podobne ambicje ma debiutujące 3 lata później Stelvio. To auto dla Alfy Romeo jest tym, czym Cayenne – większy brat Macana – dla Porsche: jej pierwszym SUV-em. Zaprojektowane od podstaw, na nowej platformie (wspólnej z Giulią), od początku zachwycało dynamicznymi silnikami i lekkością prowadzenia. Z czasem zyskało też zaufanie klientów. W końcu nie przez przypadek Alfa daje na Stelvio i inne swoje modele 5 lat gwarancji z limitem do 200 000 km (Porsche: 2 lata bez limitu).

• Alfa Romeo Stelvio 2.0 GME Turbo 280 AT Q4 Estrema – silnik: benzynowy, turbo R4, 1995 cm³; moc maksymalna: 280 KM
• Porsche Macan T – silnik: benz., turbo, R4, 1984 cm³; Moc maksymalna: 265 KM

Po dwa liftingi, choć...

Macan przeszedł już dwie istotne modernizacje. Ostatnią – w połowie 2021 roku. Wprowadzono w nim wtedy nowe konsolę środkową i lewarek automatu, a także kierownicę, która teraz jest taka sama jak w Porsche 911. Techniczne zmiany objęły podniesienie mocy silników – w 2.0 z 245 do 265 KM – oraz korekty w podwoziu. Wariant T, czyli Touring, to nieco usportowiony Macan, w którym pierwsze skrzypce grają obniżone o 1,5 cm zawieszenie (tutaj opcjonalne, pneumatyczne), sztywniejsze stabilizatory oraz seryjny układ Sport Chrono.

Włoskie auto do tej pory przeszło jedną modernizację – pod koniec 2019 r. Jego wygląd wtedy praktycznie się nie zmienił, za to uzupełniono listę systemów wsparcia, których oferta stała się bogatsza niż w Porsche (m.in. o asystenta jazdy po autostradzie), wprowadzono nowe multimedia oraz poprawiono wyciszenie. Topowa, limitowana wersja Estrema (w obecnej ofercie już niedostępna) wyróżnia się m.in. licznymi elementami z włókna węglowego, 21-calowymi obręczami, adaptacyjnym zawieszeniem oraz sportowym mechanizmem różnicowym przy tylnej osi.

Na horyzoncie jest już Stelvio po kolejnym liftingu. Wzbogacone przede wszystkim o oświetlenie matrycowe i cyfrowe zegary, wkrótce zadebiutuje na rynku.

Blisko siebie

Na papierze oba modele są bardzo podobne. Mają zbliżone wymiary zewnętrzne – Porsche jest dłuższe (473 wobec 469 cm), ale i o 7 cm niższe (160 wobec 167 cm). Oba korzystają z dwulitrowych silników 4-cylindrowych, wyciskających z siebie po 400 Nm. Alfa ma jednak przewagę 15 KM (280 wobec 265 KM), 8-biegową przekładnię automatyczną zamiast 7-stopniowej z dwoma sprzęgłami i... o 205 kg niższą masę własną (1865 wobec 1660 kg).

Choćby z tego względu Macan nie dogania Stelvio w próbach z WF-u. W przeciwieństwie do niego włoskie auto nie ma układu launch control, ale „setkę” osiąga już w 5,6 s, pozostawiając rywala o 0,5 s za swoimi plecami. Przy 160 km/h różnica na jego korzyść wynosi z kolei 1,1 s (14,6 wobec 15,7 s).

Na wysublimowane akustyczne wrażenia nie ma co tu liczyć, nawet gdy opcjonalny aktywny wydech Macana przełączyć w tryb sportowy. Silniki obu aut, które za sprawą swoich przekładni nie pozwalających zejść obrotom zbyt nisko, nigdy nie wykazują słabości, ale Alfa zawsze ma więcej do powiedzenia. W średnim i wysokim zakresie obrotów gwałtowniej nabiera prędkości, co odczuwa się w plecach.

Bardzo wysoki poziom

Bez dwóch zdań automaty obu aut prezentują bardzo wysoki poziom. Mimo różnych konstrukcji doskonale współpracują z kierowcą. Alfa czasem pozwala sobie na delikatne szarpnięcia, obce Porsche, którego przekładnia w przypadku kickdownu w pewien sposób oszukuje, aby wywołać lepszy efekt. Dlaczego? Otóż zanim zredukuje ona bieg(i), wskazówka centralnego obrotomierza w okamgnieniu wędruje na właściwe obroty, sugerując w ten sposób, że skrzynia już wykonała swoje zadanie. Zazwyczaj nie jest to jednak prawdą.

Stelvio robi absolutne genialne wrażenie swoim trybem ręcznym. Nie dość że działa on praktycznie w czasie rzeczywistym, to jeszcze obsługuje się go fantastycznymi łopatkami, przywodzącymi na myśl tureckie zakrzywione miecze. Skrzynia Macana w trybie ręcznym nie zmienia biegów z równie dużą intensywnością, co zresztą sugerują skromne manetki przy kierownicy.

Łopatka znakomitego trybu ręcznego w Alfie Romeo.

Niewielka łopatka ręcznego trybu przekładni Porsche.

Słowo „skromne” zdecydowanie nie pasuje do apetytu niemieckiego auta. W każdych warunkach jest ono bardziej zachłanne niż włoskie. Szczególnie w mieście i na autostradzie, gdzie zużywa, odpowiednio, ponad 14 i 13 l/100 km. Dla porównania Stelvio zadowala się 12,4 i 11,7 l na 100 km. Silniki obu aut są wrażliwe na zmianę obciążenia, co dają odczuć mocnym wzrostem zużycia paliwa przy częstym korzystaniu z osiągów. 

Wygoda na co dzień

Gdy sportowe ambicje schowa się do kieszeni, Porsche imponuje piekielnie dobrym wyciszeniem kabiny (59,2 dB przy 100 km/h) i dopracowanym pneumatycznym zawieszeniem (6597 zł). Mimo sztywniejszych stabilizatorów niż w modelu seryjnym oraz opcjonalnych 21-calowych kół z oponami w rozmiarze 285/40 i 315/35 z tyłu Macan zapewnia wysoki komfort. Zwłaszcza że pojedyncze nierówności są tutaj gaszone szybko i gładko, a spod podłogi nie wydobywają się żadne dodatkowe dźwięki.

W przeciwieństwie do Porsche Alfa musi się zadowolić jedynie adaptacyjnymi amortyzatorami. W praktyce oznacza to, że nie zapewnia możliwości zmiany prześwitu (Alfa: 20 cm; Porsche – do 23,0 cm), a gorsze drogi są w niej bardziej odczuwalne. Mimo to komfort jazdy jest po prostu dobry, choć z jednym wyjątkiem. To pojedyncze skazy na asfalcie, które odrobinę głośniejsze Stelvio (60,1 dB przy 100 km/h) wybiera dość sztywno. Przy prędkościach autostradowych oba auta mają tendencję do lekkiego „galopowania”.

Porsche to... Porsche

Macan i Stelvio pełnię możliwości pokazują tam, gdzie droga często skręca. Choć są sporymi SUV-ami, tutaj czują się jak ryba w wodzie. W czasie jazdy dają jednak różne odczucia.

Alfa, która przytłacza swoim niezbyt przejrzystym nadwoziem, stawia na lekkość prowadzenia i szybkość reakcji. Ma ostry, choć nie „nerwowy” układ kierowniczy o wysokiej precyzji i dobrej progresji. Dzięki niemu chętniej niż Porsche zmienia kierunek, przez co sprawia wrażenie auta bardziej spontanicznego i znacznie mniejszego, niż jest w rzeczywistości.

Ale palmę pierwszeństwa na krętej drodze dzierży Macan. Nie przeszkadza mu nieco wolniejszy układ kierowniczy (który do rąk kierowcy wysyła tylko odrobinę więcej informacji z kół niż w Alfie), ani większa o 205 kg masa. Może nie daje tyle frajdy z jazdy, co rywal, jednak jest piekielnie skuteczny w zakrętach. Porsche nie tylko lepiej opiera się siłom bocznym, ale i przy jeździe na granicy przyczepności wydaje się nie do wytrącenia z równowagi. W efekcie blisko swoich maksymalnych możliwości toleruje korekty toru jazdy czy nagłą zmianę obciążenia.

Kolejna przewaga Macana polega na tym, że daje kierowcy znacznie więcej swobody. Tylko tutaj może on dostosować pod siebie osobno ustawienia zawieszenia, prześwitu, wydechu czy ESP. Ba, to ostatnie daje się w pełni dezaktywować, dzięki czemu bez dodatkowego kagańca można korzystać z napędu 4x4 o wyraźnej preferencji tylnej osi (jak u rywala).

A Alfa? Jest neutralna w zakrętach, poręczna i świetna na drodze. Jednak do momentu, gdy obok nie ma Porsche. Jej największa bolączka w czasie jazdy to niewyłączalne ESP, przez co w wariancie Estrema ciężko o czerpanie pożytku ze sportowej „szpery” przy tylnej osi. Hamulce okazują się mniej wydajne niż w Macanie, a ich progresja – nieco gorsza.

Oba auta są bardzo podobne, ale różnią się charakterami. Porsche stawia na konkrety, a większa, lepiej wyposażona i szybsza na prostej Alfa ma w sobie więcej gracji oraz polotu. Serce podpowiada... Stelvio. A punktacja? Podąża za jego głosem!

Alfa Romeo Stelvio 2.0 GME Turbo kontra Porsche Macan T – podsumowanie

Zarówno Alfa, jak i Porsche to wspaniałe przykłady na to, że i w motoryzacji sprawdza się maksyma „im starsze, tym lepsze”. Oba SUV-y są dopracowane, nadal względnie nowoczesne i znakomite na drodze. Porsche punktuje głównie za jakość, komfort i prowadzenie. Z kolei Stelvio to auto o bardziej rodzinnym charakterze, zrywniejsze i lepiej wyposażone. Co ważne, w żadnej kategorii nie oddaje wyraźnie pola rywalowi, dlatego ostatecznie ląduje tuż przed Macanem.

Alfa Romeo Stelvio 2.0 GME Turbo 280 AT Q4 Estrema – galeria zdjęć

Solidnie zmontowany kokpit w odmianie Estrema został obszyty skórą. Porządne materiały, dużo schowków oraz intuicyjna obsługa.

Łopatka znakomitego trybu ręcznego.

System multimedialny jest mniej nowoczesny niż u rywala, ale w przeciwieństwie do niego obsługuje Android Auto.

W Stelvio świetnie rozwiązano obsługę elektrycznie sterowanej pokrywy bagażnika. Odbywa się ona za pomocą przycisku na drzwiach kierowcy.

Fotele znakomicie łączą wygodę użytkowania ze sportowym charakterem auta. Są bardzo wygodne.

W Stelvio jest lepszy dostęp do kanapy niż u rywala oraz więcej przestrzeni na kolana pasażerów.

Bagażnik ma pojemność 525-1600 l. Osłonę przymocowano do pokrywy.

Bagażnik ma pojemność 525-1600 l. Osłonę przymocowano do pokrywy.

2-litrowy 4-cylindrowy silnik Alfy Romeo wytwarza 280 KM i 400 Nm. Wyróżnia się bardzo dużym animuszem w średnim i wysokim zakresie obrotów.

Porsche Macan T – galeria zdjęć

Fantastycznie wykończony kokpit Macana z nową konsolą środkową. Obsługa nie jest tak intuicyjna jak u rywala. Obok: niewielka łopatka ręcznego trybu przekładni.

Niewielka łopatka ręcznego trybu przekładni.

Przycisk na pokrętle trybów jazdy (4 do wyboru) na 20 sekund wyostrza reakcje kluczowych podzespołów.

Szybki w działaniu i rozbudowany system multimedialny w wielu miejscach ma zbyt małe pola.

Sportowe fotele Porsche zapewniają bardziej wszechstronną regulację niż te w Alfie, ale są sztywniej wyściełane.

Szerokość i wysokość jak w Alfie. Trudniejszy dostęp do kanapy i mniejsza, kompaktowa przestrzeń na nogi.

Jak na SUV-a klasy średniej bagażnik jest skromny: 458-1503 l.

Z boku bagażnika: przyciski do opuszczania/unoszenia tylnej osi

Silnik Porsche również ma 4 cylindry i 2 litry pojemności (265 KM i 400 Nm). W Macanie musi zmagać się z masą własną aż 1865 kg (Alfa: 1660 kg).