Jeep Wrangler Unlimited GME 2.0 Turbo – test

Jeep Wrangler w świecie off-roadu jest tym, czym adidasy wśród butów, czy iPhone’y wśród telefonów. To jeżdżąca ikona, której praprzodek – Willys – zdefiniował pojęcie auta terenowego. 

Cywilizowany i szybki

W najnowszym wydaniu o oznaczeniu JL Wrangler stał się najbardziej cywilizowaną generacją w swojej historii. Owszem, nadal korzysta z klasycznej ramy drabinkowej czy sztywnych mostów, ale ma atrakcyjny kokpit, nowoczesne multimedia, a także aktywne systemy wsparcia (m.in. asystentów martwego pola i znaków). Ma też zupełnie nowy silnik pod maską.

Do oferowanego dotychczas turbodiesla 2.2 dołączyła bowiem 2-litrowa jednostka benzynowa, znana z Alf Romeo Giulii i Stelvio. To typowa przedstawicielka współczesnych trendów – ma 4 cylindry, 16 zaworów oraz korzysta m.in. z turbosprężarki i bezpośredniego wtrysku paliwa. Wytwarza 272 KM i 400 Nm momentu obrotowego, które muszą sprostać aż 2013-kilogramowej masie własnej oraz aerodynamice kiosku ruchu.

Wszelkie obawy o to, czy tak nieduży silnik poradzi sobie z tak wielkim autem, już po pierwszym mocniejszym wciśnięciu gazu można włożyć między bajki. 2-litrowiec swoje zadania wykonuje bowiem z ogromną pasją, co najlepiej obrazuje czas, jaki

Wrangler potrzebuje na osiągnięcie prędkości 100 km/h ze startu zatrzymanego. Wystarcza mu na to zaledwie 6,9 s! Do 140 km/h rozpędza się z kolei w 14,3 s. Oba te wyniki są na poziomie typowym dla miejskich GTI. 272-konny silnik ma zresztą więcej zalet. Nie przenosi drgań do kabiny, dobrze reaguje na gaz, a zużycie paliwa utrzymuje na akceptowalnym poziomie.

W mieście kształtuje się ono na poziomie 13,5 l/100 km, natomiast w trasie można zejść nawet poniżej 9 l, choć realnie, przy wykorzystywaniu osiągów od czasu do czasu, trzeba się liczyć z 10-11 l. Jakby tego było mało, 8-stopniowy automat lśni praktycznie takim samym blaskiem, co silnik. Biegi zmienia bardzo szybko i płynnie oraz sprawnie wykonuje kickdown. 

Klasyczny charakter

Na drodze Wrangler nadal w swoją naturę ma wpisane wzdłużne bujanie i „telepanie” na niedoskonałościach asfaltu, choć ich negatywny wpływ mocno złagodzono. Dzięki temu korzystanie z niego na co dzień, np. do dojazdów do pracy, już nie jest wyzwaniem. Tym bardziej że z nieznaną SUV-om swobodą rozprawia się z krawężnikami i progami zwalniającymi. Bolączką pozostają nadal precyzja prowadzenia i zachowanie w zakrętach.

Owszem, Wranglerem już łatwiej „trafić” w drogę, ale stabilność na wprost w głównej mierze zależy od jakości nawierzchni, po jakiej się jedzie. Do tego dochodzą wyraźne ruchy nadwozia przy nagłych skrętach oraz potężna podsterowność przy każdej próbie bardziej energicznej jazdy. Ale taki już jego charakter!

PODSUMOWANIE

Wrangler z nowym benzynowym silnikiem zaskakuje swoją dynamiką oraz znakomitą, płynną pracą automatu. Choć jest bardziej cywilizowany niż poprzednik, nadal pozostaje jednak lepszy w terenie niż na asfalcie.  

272-konny Wrangler na asfalcie potrafi być zaskakująco żwawy: 0-100 km/h w 6,9 s.

Sztywne mosty przy obu osiach, 24,2 cm prześwitu i znakomita dzielność w terenie.

Klasyka w nowoczesnym wydaniu. Plus za szybkie multimedia i nietrudną obsługę.

Po lewej stronie lewarka automatu umieszczono ciężko pracującą dźwignię skrzyni rozdzielczej.

Duża przestrzeń na kolana, ale ze względu na nisko zabudowaną kanapę uda wiszą w powietrzu. Miejsce na głowy – mocno ograniczone.

Fotele o znikomym trzymaniu bocznym oraz niezbyt obszernych siedziskach.