Peugeot e-2008 GT – test

Auta elektryczne to jednocześnie „zbawienie” i przekleństwo współczesnej motoryzacji. Zasilane prądem, pozwalają ograniczyć lokalną emisję dwutlenku węgla – i to jest ich największą zaletą. Są jednak drogie, wymagają długotrwałego ładowania oraz skrupulatnego planowania każdej podróży. Inaczej można skończyć... na poboczu. 

Wymagają też zmiany nawyków za kierownicą. Weźmy takie e-2008. 136 KM, 0-100 km/h w 9,2 s, zasięg 320 km, 260 Nm dostępnych od niemal zerowych obrotów oraz natychmiastowa reakcja na gaz – wszystko to wygląda naprawdę kusząco. Peugeot, szczególnie w trybie Sport (dostępne są Normal i Eco), rusza chętnie, choć czasem z lekkim buksowaniem kół, i z łatwością nabiera prędkości. Ma dynamiczną naturę, którą wykorzystuje się jednak rzadko. Wystarczy bowiem kilka razy mocniej przyspieszyć, aby zasięg nagle zmalał o 10-20 km. Dlatego e-2008 nie można traktować tak samo jak aut spalinowych. 

Jazda bez pośpiechu

Podobnie jak w przypadku każdego współczesnego „elektryka” – począwszy od BMW i3, a na Porsche Taycanie kończąc – z francuskiego crossovera najwięcej pożytku jest przy jeździe bez pośpiechu. Najlepiej w trybie Eco. Owszem, reakcje na gaz są wtedy mocno stłumione (chyba że wciśnie się go do oporu), ale pozytywnie wpływa to na zużycie energii. W mieście e-2008 zadowala się średnio ok.14,4 kWh prądu na 100 km, natomiast w trasie – nieco poniżej 15 kWh (wynik z 240 km z prędkością przelotową 90 km/h). A to oznacza, że realnie można nim pokonać dystans 306 km.

Na autostradzie ani na drodze szybkiego ruchu nawet nie warto próbować zbliżać się do maksymalnych dozwolonych prędkości. Już jazda w tempie 120 km/h powoduje wzrost zapotrzebowania na „paliwo” do wysokości ok. 25 kWh/100 km. Energii w akumulatorze wystarcza więc wtedy na zaledwie 180 km. 

Peugeot dysponuje możliwością „nabijania” baterii z szybkością do 100 kW, ale takich stacji w naszym kraju jest ok. 30 (stan na koniec kwietnia 2020 r.). Z ładowarki o mocy 50 kW od 20 do 80% francuskie auto ładuje się w ok. 35 min. Seryjnie e-2008 jest wyposażone w 1-fazową ładowarkę pokładową (moc 7,4 kW, czas ładowania z domowej sieci – 23:15 godz.), natomiast za dopłatą 1500 zł dostępna jest „3-fazówka”, która przy wykorzystaniu wall boxa pozwala skrócić czas „nabijania” akumulatora do 5 godz. 

Dopracowana konstrukcja 

Elektryczne wcielenie 2008 pod wieloma względami jest niemal identyczne ze spalinowym. Kokpit wyróżnia się równie wysoką jakością i estetyką oraz bezbłędnym spasowaniem, ale ma te same niedociągnięcia z dziedziny ergonomii. Czyli za nisko umieszczone przyciski skróty multimediów oraz obsługę klimatyzacji wyłącznie przez zbyt opieszale reagujący centralny ekran. Widoczność w przód po przekątnej okazuje się dość słaba, a fotelowi kierowcy brakuje lepszego podparcia ud.

Ale podobnie jak w przypadku np. Peugeota 508 e-2008 okazuje się autem, w którym po prostu przyjemnie spędza się czas. W kabinie (z seryjnym oświetleniem nastrojowym) panuje cisza jak niemal w modelach klasy wyższej. Zawieszenie pracuje w przyjemnie sprężysty sposób, choć nie jest to już klasyczna francuska „pluszowość”, tylko jej współczesne wydanie. Czuć więc drogę, po której się jedzie, ale nawet na gorszych nawierzchniach Peugeot nie jest męczący.

Ten miejski crossover imponuje zresztą swoją dojrzałością. Nadwozie ma wzorową sztywność, układ kierowniczy pozwala precyzyjnie przestawiać jego przód i rzetelnie buduje swoją progresję, a zachowanie na drodze wzbudza duże zaufanie. Peugeot okazuje się nawet zwinniejszy od odmian spalinowych, całkiem zwarty i stroni od podsterowności. Pedał hamulca zapewnia zaś zaskakująco dobre wyczucie. 

Mimo tego e-2008 jest najlepsze i smakuje najlepiej... bez pośpiechu. 

PODSUMOWANIE

Francuski crossover to bardzo dopracowany samochód, jednak nie najlepszy „elektryk”. 

PLUSY/MINUSY:
+ spora kabina, niezła dynamika, pewne prowadzenie, porządne wyciszenie, dobry ogólny komfort, wyposażenie 
– ograniczony zasięg, wysoka cena zakupu