Serwis pod patronatem magazynu
Podbijają rynek nowych aut, ale coraz częściej są już dostępne także z drugiej ręki. Oto 15 miejskich i kompaktowych crossoverów – udanych i polecanych modeli z lat 2004-2021.
Crossover, mimo uterenowionej stylizacji nadwozia czy zwiększonego prześwitu, z założenia ma służyć do jazdy w mieście. Główną zaletą wszystkich aut tej klasy jest atrakcyjny wygląd.
Warto pamiętać, że dostępne w podobnych cenach zwykłe kompakty na ogół są wygodniejsze. Z kolei znacznie tańsze małe auta w odmianach kombi (np. Skoda Fabia) przewiozą bez porównania więcej walizek. Szukanie racjonalnych argumentów przemawiających za zakupem crossovera jest zatem wyjątkowo trudnym zadaniem.
Ale najważniejsze jest to, że klienci uwielbiają auta tego segmentu, a producenci stają na głowie, żeby sprostać ich oczekiwaniom.
Wzorcowy crossover powinien mieć pod maską oszczędny silnik benzynowy, przedni napęd i kosztować niewiele więcej niż jego najbliższy krewniak konstrukcyjny z segmentu B czy C. Doskonałym przykładem jest Renault Captur. Takie auta cieszą się olbrzymim zainteresowaniem, ponieważ łączą bardzo atrakcyjny wygląd z niskimi kosztami eksploatacji. W zasadzie można przyjąć, że jeżdżenie Capturem nie obciąża budżetu bardziej niż poruszanie się Clio.
Ale w naszym zestawieniu znajdziemy także modele z drugiego końca skali. Przykłady to Audi Q2 oraz BMW X1. To drogie w zakupie i w serwisowaniu modele premium, które w zamian za swoją cenę oferują znacznie wyższy komfort jazdy, bez porównania lepsze osiągi i znakomitą trakcję (są dostępne także ze skutecznym napędem na cztery koła).
Cała reszta prezentowanych samochodów plasuje się gdzieś pomiędzy granicami wyznaczonymi przez – przyjmijmy umownie – Audi i Renault. Potencjalny nabywca musi sam określić swoje preferencje. Chodzi głównie o funkcjonalność, moc, koszty zakupu i wydatki związane z serwisowaniem.
Pierwszą niepodważalną zaletą wyboru crossovera jest... większa szansa na jego korzystną odsprzedaż niż w przypadku zwyczajnych reprezentantów segmentu aut miejskich czy kompaktowych. Wszystko zależy oczywiście od marki, modelu i wersji, ale w dzisiejszych czasach korzystnie kupiony, zadbany crossover może być nawet lokatą kapitału.
Druga zaleta to oczywiście zwiększony prześwit, który jest niezastąpiony podczas pokonywania progów zwalniających i krawężników.
Na trzecim miejscu można wskazać zwiększoną łatwość wsiadania i wysiadania. Docenią ją nie tylko osoby starsze. Wyżej zamocowane fotele sprawdzają się doskonale na ciasnych parkingach, kiedy ciężko jest w pełni otworzyć drzwi.
Silnik: diesel, pojemność: 1968 cm3, moc: 150 KM, maksymalny moment obrotowy: 340 Nm, prędkość maksymalna: 211 km/h, przyspieszenie 0-100 km/h: 8,1 s
Audi należy do firm, które dyktują modowe trendy i wypuszczają na rynek coraz mniejsze „uterenowione” modele. Zaczęło się od luksusowego Q7, później było rodzinne Q5, następnie „małe” Q3, a w 2016 roku zaprezentowano jeszcze mniejsze Q2. Ale właśnie samochodów mających kompaktowe gabaryty, świetne wykończenie, kosmicznie długą listę opcji i bardzo szeroką paletę silników potrzebuje rynek.
Q2 nie należy do słabeuszy – minimum to 110 KM (do liftingu z 2020 r. – 116 KM), a maksimum – okrągłe 300 KM (w topowej wersji SQ2). Na tle podobnych gabarytowo, ale znacznie tańszych Cactusów, Capturów i innych Audi wyróżnia się także wrażeniami z jazdy – podróżuje się nim cicho, pewnie i mając w zanadrzu wiele nowinek technicznych, które poprawiają precyzję prowadzenia. Q2 wzorowo radzi sobie w mieście, ale też doskonale trzyma się drogi na autostradach.
Tańsze odmiany mają napęd na przednie koła. Droższe – technikę quattro, z tym że jest to ta uproszczona odmiana (stały przód i dołączany tył przez sprzęgło Haldex).
Wszystkie silniki Q2 mają doładowanie i wtrysk bezpośredni. Jeśli skupimy się na wersji przedliftingowej (2016-2020), mamy do wyboru pięć propozycji. 3-cylindrowy silnik 1.0 TFSI (typowa jednostka downsizingowa), 1.4 TFSI (optymalny wybór, ma system COD, który wygasza dwa cylindry podczas łagodnej jazdy), 2.0 TFSI (190 KM, seryjnie z quattro), 1.6 TDI (oszczędny, wystarczający turbodiesel) i 2.0 TDI (najlepsza propozycja ze wszystkich tu wymienionych). W ogłoszeniach trafiają się odmiany z ręczną skrzynią biegów, ale większość ma już dwusprzęgłową przekładnię DSG (w nomenklaturze Audi to S tronic). W kwestii kosztów: Q2 jest drogie w zakupie i drogie w naprawach.
Silnik: diesel, pojemność: 1995 cm3, moc: 143 KM, maksymalny moment obrotowy: 320 Nm, prędkość maksymalna: 195 km/h, przyspieszenie 0-100 km/h: 10,1 s
To zwrotny i dynamiczny crossover z półki premium. Na tle większych modeli BMW nie imponuje jakością wykończenia, ale w naszym zestawieniu i tak pod tym względem wypada nieźle. Miłe w dotyku materiały, dbałość o detale i bogate wyposażenie rekompensują wysoką cenę zakupu.
Bazowa wersja ma napęd na tylne koła. Droższe są wyposażone w układ xDrive (należy go dokładnie sprawdzić przed zakupem). Przestrzeń we wnętrzu ogranicza rozbudowany tunel na wał, jednak cztery osoby zmieszczą się tutaj bez problemów. Na bagażnik także nie można narzekać.
Polecamy wersje wysokoprężne, ponieważ mimo wad (problemy z trwałością łańcucha rozrządu) i tak okazują się tańsze w naprawach od odmian benzynowych. Pracują przy tym dość cicho, są elastyczne i bardzo ekonomiczne.
Silnik: diesel, pojemność: 1560 cm3, moc: 92 KM, maksymalny moment obrotowy: 230 Nm, prędkość maksymalna: 182 km/h, przyspieszenie 0-100 km/h: 12,0 s
Budżetowy model z charakterem. Wygląda atrakcyjnie, jest praktyczny i pakowny, ale niektóre uproszczenia konstrukcyjne irytują. Przykładem jest choćby brak możliwości opuszczania szyb w drugiej parze drzwi.
Samochód nadaje się dla rodziny – jest komfortowy i ma spory bagażnik (348-1170 l). Cactus jest alternatywą dla modeli miejskich i kompaktowych. Ma tylko przedni napęd, a w gamie silnikowej nie znajdziemy mocnych jednostek.
Najprzyjemniej jeździ się dieslami 1.6 HDi, które choć nie pozwalają na rozwijanie zbyt dużych prędkości, pracują cicho, są elastyczne i bardzo ekonomiczne. Popularniejsze na rynku wtórnym benzynowe, trzycylindrowe silniki 1.2 PureTech także nie drenują portfela. Polecamy te mocniejsze (110-131 KM), ponieważ zastosowane w nich turbodoładowanie odczuwalnie poprawia ich elastyczność. Nie trzeba ich „wkręcać” na obroty jak bazowej wolnossącej wersji o mocy 75 KM. Nie polecamy zautomatyzowanych, powolnych skrzyń ETG.
Pod względem niezawodności to udany model. Należy docenić prostą konstrukcję, tanie części zamienne i solidne zabezpieczenie antykorozyjne.
Silnik: diesel, pojemność: 1956 cm3, moc: 140 KM, maksymalny moment obrotowy: 350 Nm, prędkość maksymalna: 190 km/h, przyspieszenie 0-100 km/h: 9,5 s
Nazwa sugeruje pokrewieństwo z Fiatem 500, ale to znacznie większy samochód, który dzieli płytę podłogową i większość technicznych rozwiązań z Jeepem Renegade'em. Do wyboru są dwie głównie linie stylizacyjne: miejska City Look oraz uterenowiona Cross z plastikowymi elementami dekorującymi dolną część samochodu.
W gamie silnikowej wyróżniamy trzy interesujące propozycje: bazową, benzynową 1.6, oraz droższe turbodiesle 1.6 i 2.0. Napęd – podobnie jak w Jeepie – na przód albo na cztery koła.
Silnik: diesel, pojemność: 1956 cm3, moc: 135 KM, maksymalny moment obrotowy: 320 Nm, prędkość maksymalna: 190 km/h, przyspieszenie 0-100 km/h: 11,2 s
Jeden z pierwszych crossoverów na rynku. Obecnie jest dzięki temu wyjątkowo przystępny cenowo. Być może nie wygląda już tak oryginalnie jak rywale, ale ma wszystkie cechy, których oczekujemy od samochodu tej klasy. Można wręcz napisać, że to zdroworozsądkowy wybór.
Sedici jest zwrotne, ekonomiczne, gabarytowo plasuje się gdzieś pomiędzy Punto i Bravo, występuje z napędem przednim lub AWD (stały przód, dołączany tył), a gama silnikowa pozwala na wybór czegoś dopasowanego do potrzeb. W ogłoszeniach dominują proste wersje benzynowe 1.6, sprawdzone diesle 1.9 MultiJet oraz naprawdę mocne, dostępne od 2009 roku diesle 2.0 MultiJet.
Bliźniaczym modelem jest Suzuki SX4, które występuje także w nietypowej wersji sedan.
Silnik: benzynowy, pojemność: 1498 cm3, moc: 130 KM, maksymalny moment obrotowy: 155 Nm, prędkość maksymalna: 192 km/h, przyspieszenie 0-100 km/h: 10,7 s
Opisywana, druga generacja HR-V jest zgrabnym i doskonale zaprojektowanym crossoverem. Ma podwyższony prześwit, elegancko stylizowane nadwozie i bardzo funkcjonalne wnętrze. Czteroosobowa rodzina zmieści się tutaj bez problemów, a bagażnik ma pojemność 453 l. Można go powiększać, korzystając z opracowanego przez Hondę systemu Magic Seats.
W ogłoszeniach dominują dwie jednostki napędowe. Pierwsza to benzynowa 1.5 i-VTEC (130 KM). Jest praktycznie bezawaryjna, a podczas łagodnej jazdy bardzo ekonomiczna. Alternatywą jest turbodiesel 1.6 i-DTEC (120 KM). Również cieszy się doskonałą opinią, ale jest droższy w serwisowaniu.
W Europie oferowano tylko wersje z przednim napędem. W USA podstawą był dla odmiany model 1.8 4x4 ze skrzynią CVT.
Silnik: diesel, pojemność: 1956 cm3, moc: 140 KM, maksymalny moment obrotowy: 320 Nm, prędkość maksymalna: 182 km/h, przyspieszenie 0-100 km/h: 9,5 s
To konstrukcyjny krewniak prezentowanego też tutaj Fiata 500X. Kanciasta stylizacja umożliwiła wygospodarowanie większej ilości miejsca na głowy dla pasażerów siedzących z tyłu. Do wyboru wersje z przednim napędem oraz odmiany 4x4 (stały przód, dołączany tył). Sporo aut pochodzi z polskiej sieci sprzedaży.
Przepustką do gamy modeli jest benzynowy, wolnossący silnik 1.6. Ma prostą budowę, nie imponuje ani osiągami, ani spalaniem, ale nadaje się do zasilania LPG, podobnie jak sprowadzane z USA wersje 2.4.
Inne propozycje wśród starszych Renegade'ów to benzynowy, doładowany 1.4 MultiAir (nie polecamy) oraz jak najbardziej udane diesle 1.6 i 2.0, świetnie znane z innych aut grupy Fiata.
Silnik: benzynowy, pojemność: 1998 cm3, moc: 120 KM, maksymalny moment obrotowy: 204 Nm, prędkość maksymalna: 192 km/h, przyspieszenie 0-100 km/h: 9,0 s
To jeden z ciaśniejszych crossoverów. Nie imponuje ani ilością miejsca dla pasażerów siedzących z tyłu, ani pojemnością bagażnika. Z tego względu to raczej propozycja dla dwóch osób.
Japoński model ma jednak inną zaletę: solidny, 2-litrowy silnik benzynowy, który jako jedyny w tym segmencie opiera się modzie na downsizing. W gamie dostępne są także diesle Skyactiv-D (1.5 oraz 1.8), ale cieszą się znikomym zainteresowaniem na rynku wtórnym. Słabsze odmiany mają napęd tylko na przód, mocniejsze– na cztery koła.
Samochód uchodzi za wyjątkowo niezawodny, ale ma też jeden słaby punkt – przeciętną powłokę lakierniczą. Z tego powodu wielu użytkowników zleca na własny koszt wykonanie dodatkowego zabezpieczenia antykorozyjnego podwozia i konserwację lakieru.
Silnik: diesel, pojemność: 1995 cm3, moc: 143 KM, maksymalny moment obrotowy: 305 Nm, prędkość maksymalna: 195 km/h, przyspieszenie 0-100 km/h: 9,4 s
Pierwsza generacja Mini była urokliwym, tanim w zakupie i eksploatacji samochodem, który zmotoryzował Wielką Brytanię. Współczesne wcielenia oddalają się bardzo od tego kierunku, ponieważ z generacji na generację są coraz droższe i większe. Uterenowiony Countryman to największe auto w gamie Mini i próżno szukać w jego gamie odmian tanich w eksploatacji. Warto dodać, że na jego bazie powstał też 3-drzwiowy model o nazwie Paceman.
Bazowe odmiany Countrymana mają napęd na koła przednie. Droższe są wyposażone w centralne sprzęgło międzyosiowe sterowane elektromagnetycznie. Żadna z wersji silnikowych (Mini korzysta z jednostek BMW) nie zasługuje na miano używanego pewniaka. Bazowy benzynowy silnik 1.6 ma problemy z trwałością rozrządu, a jego odmiany doładowane – także z nagarem odkładającym się w dolocie. Diesle (16d, 20d) również mają nietrwałe rozrządy. Wydatek 5-6 tys. zł na wymianę tuż po zakupie nie powinien nikogo dziwić.
Silnik: benzynowy, pojemność: 1598 cm3, moc: 117 KM, maksymalny moment obrotowy: 157 Nm, prędkość maksymalna: 178 km/h, przyspieszenie 0-100 km/h: 11,5 s
Nissan Juke skutecznie rywalizuje z Mazdą CX-3 o miano najmniej funkcjonalnego crossovera, który przyciąga uwagę swoją stylizacją. Wersje z napędem na cztery koła stanowią rynkowy margines. Dominują bazowe modele z przednim napędem i silnikiem benzynowym 1.6 lub dieslem 1.5 dCi. Polecamy zdecydowanie pierwszą opcję (to jednostka, która sprawdziła się w modelu Qashqai). Druga jest wyjątkowo oszczędna, ale bardziej awaryjna. Juke to motoryzacyjny gadżet, więc bardzo łatwo o wersje specjalne, z lepszym wyposażeniem, np. Shiro czy Ministry of Sound.
Sporadycznie trafiają się odmiany z automatyczną skrzynią, ale trzeba pamiętać, że jest to tylko przeciętna przekładnia CVT. Wszystkie wersje mają klimatyzację. Polecamy poziom Tekna, oferujący seryjną kamerę cofania. Radzimy uważać na odmianę 1.2 DIG-T, która miewa problemy z nadmiernym zużyciem oleju silnikowego.
Silnik: benzynowy, pojemność: 1364 cm3, moc: 140 KM, maksymalny moment obrotowy: 200 Nm, prędkość maksymalna: 196 km/h, przyspieszenie 0-100 km/h: 9,9 s
Opisujemy Opla Mokkę, ale auto ma jeszcze dwóch krewniaków konstrukcyjnych, którzy też pojawiają się w ogłoszeniach. To Chevrolet Trax (trafiają się także egzemplarze z polskich salonów) oraz Buick Encore (dla odmiany model sprowadzany wyłącznie z USA, najczęściej z uszkodzonym nadwoziem). Do wyboru napęd 4x2 i 4x4.
Przednie fotele, szczególnie w droższych wersjach wyposażenia, należą do najwygodniejszych w klasie – to idealna propozycja dla osób mających problemy z kręgosłupem.
Wolnossąca benzynowa jednostka 1.6 wystarcza do jazdy na co dzień. W sposób szczególny polecamy odmianę 1.4 Turbo, którą można wyposażyć w instalację gazową. W ogłoszeniach pojawia się sporo diesli 1.7 CDTI – są popularne i niezawodne.
Użytkownicy Mokki nie muszą obawiać się awarii zatrzymujących samochód na trasie – doskonale znane z innych modeli Opla silniki są trwałe. Irytują natomiast filtry DPF oraz elektronika pokładowa. Przed zakupem nie zaszkodzi wsłuchać się w łożyska ręcznych skrzyń biegów.
Silnik: diesel, pojemność: 1560 cm3, moc: 115 KM, maksymalny moment obrotowy: 270 Nm, prędkość maksymalna: 188 km/h, przyspieszenie 0-100 km/h: 10,4 s
Crossover technicznie i stylistycznie czerpiący pełnymi garściami z miejskiego modelu 208. O tym, że nie ma off-roadowych aspiracji, świadczy choćby brak wersji 4x4 (dla osób jeżdżących po gorszych drogach przygotowano rozbudowaną kontrolę trakcji Grip Control).
Choć czasy diesli się kończą, polecamy wszystkie wersje z silnikami HDi – są elastyczne, ciche i ekonomiczne. Alternatywne odmiany benzynowe nie są złe, ale też trudno nazywać je rewelacyjnymi. Gamę otwiera przeciętny silnik 1.6 VTi z nietrwałym rozrządem. Po liftingu wprowadzono 3-cylindrowe jednostki 1.2 PureTech. Polecamy odmiany doładowane, z zastrzeżeniem, że tuż po zakupie należy zlecić profilaktyczną wymian paska rozrządu, który pracuje w oleju (łuszczy się i zatyka układ smarowania).
Silnik: benzynowy, pojemność: 898 cm3, moc: 90 KM, maksymalny moment obrotowy: 140 Nm, prędkość maksymalna: 171 km/h, przyspieszenie 0-100 km/h: 13,1 s
Atrakcyjna stylizacja, przeciętne właściwości jezdne, niskie koszty eksploatacji i spora podaż na rynku. Ciekawostką modelu jest przesuwna kanapa. Wszystkie wersje mają przedni napęd.
Najpopularniejszym i jednocześnie wystarczającym silnikiem jest 3-cylindrowy 0.9 TCe. Ma turbo i pośredni wtrysk benzyny. W ogłoszeniach można trafić na takie auta z instalacją LPG. Do silnika 1.2 TCe radzimy podchodzić z rezerwą, ponieważ zdania na temat jego niezawodności są podzielone. Lepszym wyborem wydaje się już turbodiesel 1.5 dCi. Charakteryzują go bardzo niskie zużycie paliwa, niezła kultura pracy oraz dobre osiągi. Kiedyś w tych jednostkach obracały się panewki. W Capturach takie przypadki zdarzają się sporadycznie.
Silnik: diesel, pojemność: 1968 cm3, moc: 140 KM, maksymalny moment obrotowy: 320 Nm, prędkość maksymalna: 190 km/h, przyspieszenie 0-100 km/h: 9,9 s
Rynek wtórny jest zdominowany przez Yeti z napędem na przód, a ponad 30% aut ma silniki 1.2 TSI – dla wielu nabywców to więc oryginalnie stylizowane auto do miasta.
Prawie połowa Yeti ma pod maską diesla. Polecamy silnik 2.0 TDI z common railem. To najlepszy kompromis między zużyciem paliwa a osiągami. Przestrzegamy natomiast przed benzynowym 1.8 TSI. Przez problemy z pierścieniami tłokowymi potrafi zużyć ponad litr oleju na 1000 km. W silnikach 1.2/1.4 TSI sprzed 2015 r. możliwe są problemy z napędem rozrządu – szybko zużywają się napinacze i rozciągają łańcuchy.
Silnik: benzynowy, pojemność: 1586 cm3, moc: 120 KM, maksymalny moment obrotowy: 156 Nm, prędkość maksymalna: 180 km/h, przyspieszenie 0-100 km/h: 11,5 s
Poprzednia generacja Vitary była prawdziwą małą „terenówką”. Obecna to crossover zbudowany na płycie podłogowej SX4 S-Cross. Do wyboru wersje 2WD i 4WD.
Polecamy oferowany do liftingu (do 2018 r.) wolnossący silnik 1.6 VVT/120 KM – to trwała, bezproblemowa konstrukcja. Dostępny w tym samym okresie turbodiesel 1.6 DDiS także nie jest złym wyborem, ale przy obecnych relacjach cen paliw jego wybór nie ma ekonomicznego sensu. W ogłoszeniach spotykamy także jednostkę 1.4 BoosterJet – to doładowany „benzyniak” z bezpośrednim wtryskiem.
Crossovery są dostępne na naszym rynku od ok. 10 lat. Dzięki temu podaż używanych aut, także tych z polskich salonów, jest całkiem spora.
Pomijając modele premium, takie jak Audi Q2, BMW X1 czy Mini Countryman, w zasadzie wszystkie – przynajmniej w podstawowych wersjach – są dość tanie w eksploatacji i serwisowaniu (wiele z nich bazuje na tanich samochodach miejskich i dzieli z nimi większość części).
Nie zwalnia to jednak kupującego ze szczególnej wnikliwości podczas oględzin. Radzimy dokładnie sprawdzić układ przeniesienia napędu oraz układy kontroli trakcji. Nie zaszkodzi także zajrzeć pod dywaniki w poszukiwaniu błota lub wilgoci. Crossoverami z zasady jeździ się głównie w mieście, ale niektóre egzemplarze mają na swoim koncie znacznie więcej.
Dane techniczne: 2.0 MultiJet
