Serwis pod patronatem magazynu
Najlepsze Auta Roku
Zagłosuj
Niesłusznie nie został doceniony przez klientów. Senator nawet po latach urzeka niezwykłym komfortem, ale też trwałością swojej mechaniki. Do tego to auto z ciekawą historią (m.in. w służbach mundurowych) i oryginalnymi, jak na jego czasy, rozwiązaniami.
Producent z Rüsselsheim przez lata miał w ofercie luksusowe modele, jak Kapitan, Admiral czy Diplomat. Pierwsze wcielenie Senatora nie zdobyło jednak takiego statusu. Zmienić to miał następca, konstrukcyjnie oparty na Omedze A – Europejskim Aucie roku 1987.
Słuszne rozmiary Omegi oraz mocne silniki nie mogły wystarczyć w starciu z Mercedesem W124 czy BMW serii 5. Dlatego Senator miał zupełnie inne nadwozie, a w gamie silnikowej nie było ani wersji czterocylindrowych, ani wysokoprężnych.
Seryjne oferowano całkiem bogate wyposażenie, do tego obudowę konsoli środkowej pokryto skórą. Zaoferowano również opcjonalnie zawieszenie z regulowaną elektronicznie twardością – po raz pierwszy w seryjnie produkowanym aucie w Europie.
Tworzywa są tutaj wyraźnie lepsze niż w Omedze, ale nie tak wysokich lotów jak u niektórych konkurentów. Wyposażenie z reguły jest bogate, niestety kapryśna bywa elektryka. Psuje się sterowanie lusterkami, szybami czy szyberdachem.
Senator przekonywał też niezwykle przestronną kabiną, doskonałymi fotelami i kanapą (składaną, co nie było wówczas oczywiste w tej klasie).
Do tego auto świetnie wygłuszono, a komfort jazdy był wręcz fenomenalny. I to nie kosztem właściwości jezdnych. Limuzyna Opla przechyla się wyraźnie w łukach, ale można nią jechać naprawdę dynamicznie i jest niezwykle przewidywalna.
Niewiele nowoczesnych aut tak doskonale tłumi niedoskonałości dróg jak Senator. Ale Opel miło zaskakuje też niewzruszoną stabilnością na zakrętach.
Niestety, jak się okazało, to i tak nie wystarczyło. Przez cały okres produkcji powstało niecałe 70 tys. egzemplarzy, a większość z nich sprzedano w Niemczech, Austrii, Szwajcarii oraz – jako Vauxhalle – w Wielkiej Brytanii.
Na tym ostatnim rynku Senator zdobył jednak status kultowego. Przez długie lata używała go tamtejsza policja, zwłaszcza na pozamiejskich drogach i autostradach. Mówiło się tam, że jeśli coś wytrzymuje eksploatację przez stróżów prawa, to wytrzyma wszystko.
I nie ma w tym dużej przesady, bo pod względem mechanicznym niewiele można Senatorowi zarzucić. Nie ma też większych problemów z częściami, poza praktycznie niedostępną „galanterią”.
Niezbyt pochlebnie użytkownicy oceniali jedynie podstawową wersję 2.5. Jest dość słaba i podatna na przegrzewanie. Ale już jednostka 2.6 okazuje się całkiem żwawa. Zastosowano w niej system Dual Ram korzystający ze zjawiska doładowania falowego i działający w praktyce podobnie do kanałów dolotowych o zmiennej długości. Układ ten miała też bardzo udana 24-zaworowa odmiana 3.0. Do dzisiaj robi ona wrażenie dynamiką.
Aksamitnie pracujący 24-zaworowy silnik R6 nie rozczarowuje dynamiką.
Białymi krukami są Senatory zmodyfikowane przez tunera Opla, firmę Irmscher. Ich silniki miały pojemność 3.6 lub 4.0, w tym drugim przypadku moc wynosiła 272 KM.
Nie można mieć zastrzeżeń także do układu napędowego, zarówno manualne jak i automatyczne skrzynie są trwałe. A niektóre egzemplarze mogą też mieć mechanizm różnicowy ze „szperą”.
| Opel Senator B | 2.6i | 3.0i | 3.0i 24V |
|---|---|---|---|
| Silnik | benzynowy | benzynowy | benzynowy |
| Pojemność skokowa | 2594 cm3 | 2985 cm3 | 2985 cm3 |
| Układ cylindrów/zawory | R6/12 | R6/12 | R6/24 |
| Moc maksymalna | 150 KM/5600 | 177 KM/5400 | 204 KM/6000 |
| Maks. moment obrotowy | 220 Nm/3600 | 240 Nm/4400 | 270 Nm/3600 |
| Osiągi | |||
| Prędkość maksymalna | 215 km/h | 220 km/h | 240 km/h |
| Przyspieszenie 0-100 km/h | 10,3 (11,3*) s | 9,0 (9,5*) s | 7,8 (9,0*) s |
| Średnie zużycie paliwa | 12,5 l/100 km | 13,0 l/100 km | 12,5 l/100 km |
*ze skrzynią automatyczną
Senator kontynuował tradycje luksusowych Opli, m.in. modelu Diplomat. / Opel
Poprzednik, czyli Senator A, zdobył większą popularność od następcy. / Opel
Senator bazował na Omedze A oferowanej też jako kombi (Caravan).
Najmocniejszą Omegę stworzono wspólnie z Lotusem, osiągała 377 KM.
W kraju jest zazwyczaj maksymalnie kilka ofert, a za zachodnią granicą kilkadziesiąt. Warto więc tam szukać Senatora, ale trzeba pamiętać o akcyzie lub sprowadzić pojazd jako kolekcjonerski. Wciąż świetne ceny potrafią mieć mocne, bogate odmiany Opla Omegi A.
| Opel Senator B: orientacyjne ceny rynkowe | |
|---|---|
| 8000-12 000 zł | Najsłabsze wersje, auta wymagające sporych napraw. Lepiej szukać Omegi A. |
| 15 000-20 000 zł | Niezłe egzemplarze, w tym z silnikiem 3.0 24V, wymagają jednak poprawek. |
| 30 000-40 000 zł | Tyle kosztują w Niemczech czy Szwajcarii doskonałe Senatory, w tym 4.0 (Irmscher). |
Trudno nie odnieść wrażenia, że gdyby Senator miał na masce inny znaczek, mógłby liczyć na znacznie większy sukces i miałby dzisiaj zupełnie inny status. Ale przynajmniej jest niepospolity. Warto pamiętać o tym niedocenionym youngtimerze.
Mistrzowskie fotele – komfortowe, nie męczą. Częściej występowała skóra.
Mnóstwo miejsca na nogi, świetna, miękka kanapa, ale tunel – potężny.
Opcjonalne elektroniczne liczniki nie cieszyły się uznaniem użytkowników, ale dzisiaj są świetnym gadżetem.
Prosty komputer pokładowy był standardem. Ale klimatyzacja już nie.
Duży otwór załadunkowy i 530 l pojemności. Koło zapasowe – w pionie.
Mechanicznie Senator jest naprawdę trwały, inaczej jest z blacharką.
