Serwis pod patronatem magazynu
Sylwetki dziewięciu modeli Seata: od Mii przez Ibizę i Leona po Alhambrę – polecane wersje silnikowe, zalety, wady oraz najczęstsze usterki. A także – historia marki, serwisowanie, ciekawostki, Seat w sporcie motorowym i przydatne adresy internetowe.
Hasło „niemiecka precyzja, hiszpański temperament” to chyba najbardziej znany slogan reklamowy Seata. Złośliwi przekształcali go w „hiszpańska precyzja, niemiecki temperament” – nie do końca słusznie, bo ogólna trwałość Seatów stoi na przyzwoitym poziomie, a mizerną dynamiką legitymują się tylko słabsze wersje silnikowe. Były one ukłonem w stronę klientów szukających efektownego i przyjemnego w prowadzeniu, ale względnie taniego środka transportu.
Kto był skłonny głębiej sięgnąć do kieszeni, otrzymywał w zamian naprawdę ognisty samochód. Dość powiedzieć, że w Ibizie IV rozpiętość mocy wynosiła 60-192 KM, zaś w przypadku Leona drugiej i trzeciej generacji – aż 86-310 KM.
W pierwszych latach XXI wieku Seat postawił na stylizację karoserii i wnętrza pełną obłości, które powstawały pod dyktando legendarnego Waltera de Silvy. Schedę po nich przejęły modele pełne ostrych linii. Ich pomysłodawcą był Luc Donckerwolke, który wcześniej stylizował Lamborghini Murcielago i Gallardo.
Seat, będący najmocniejszym graczem na hiszpańskim rynku samochodowym, szukał swojego miejsca w Europie. Marka złapała wiatr w żagle po premierze Leona III, który świetnie wyglądał, równie dobrze jeździł, miał paletę udanych silników i nie rozczarowywał przestronnością wnętrza.
Oczywiście Volkswagen nie mógł pozwolić, by Seat zaoferował swoim klientom auto lepsze od Golfa. Leon został gorzej wykończony i otrzymał niższej klasy system multimedialny. Cięcia zostały jednak przeprowadzone w taki sposób, by nie były przesadnie uderzające. Najłatwiej dostrzec je, dokonując bezpośredniej konfrontacji obu kompaktów.
DANE TECHNICZNE – benzynowy, poj.: 999 cm3, moc: 60 KM, maksymalny moment obr.: 95 Nm, prędkość maksymalna: 160 km/h, przysp. 0-100 km/h: 14,4 s, średnie zużycie paliwa: 4,5 l/100 km
Mii to produkowany w Bratysławie jeden z trojaczków – obok Skody Citigo i Vw up!-a, a zarazem jedno z najbardziej udanych aut miejskich ostatnich lat, które dzięki sporemu komfortowi jazdy i bagażnikowi o pojemności 250 l sprawdza się także w trasie.
Silnik 1.0 R3 oferuje 60/75 KM (różnica wynika tylko z map sterownika). Od 2019 r. Mii jest dostępne tylko z napędem elektrycznym (83 KM, ok. 220 km realnego zasięgu).
Ogólna trwałość auta stoi na wysokim poziomie. W egzemplarzach sprzed 2014 r. mogą występować problemy z wrzucaniem pierwszego i wstecznego biegu.
Plusy i minusy
DANE TECHNICZNE – benzynowy, poj.: 1781 cm3, moc: 180 KM, maksymalny moment, obr.: 245 Nm, prędkość maksymalna: 229 km/h, przysp. 0-100 km/h: 7,3 s, średnie zużycie paliwa: 7,9 l/100 km
Ibiza III dzieli płytę i mechanikę ze Skodą Fabią I oraz VW Polo IV. Ten model jest już u schyłku swojej rynkowej kariery – ceny wielu samochodów są niskie, ale rozczarowują one słabym stanem technicznym.
Sztywne zawieszenie i dostępność 3-drzwiowej wersji czynią z Ibizy namiastkę sportowego auta. Problemy generują elektronika oraz osprzęt silników.
Przestrzegamy przed słabymi i niezbyt trwałymi benzynowymi jednostkami 1.2 R3 (60-70 KM). Optymalny wybór to benzynowa 1.4 16V lub diesel 1.9 TDI. Jeżeli budżet wytrzyma, warto rozejrzeć się za sportowymi wersjami FR (150 KM) i Cupra (180 KM) z kultowym już silnikiem 1.8T. Takie auta nie powinny tracić na wartości.
Plusy i minusy
DANE TECHNICZNE – benzynowy, poj.: 1390 cm3, moc: 85 KM, maksymalny moment obr.: 132 Nm, prędkość maksymalna: 177 km/h, przysp. 0-100 km/h: 11,8 s, średnie zużycie paliwa: 5,9 l/100 km
Atrakcyjniejsza alternatywa dla Skody Fabii II czy VW Polo łączy dynamiczną stylizację z praktycznością – to jeden z niewielu miejskich samochodów, które doczekały się pakownej wersji kombi (jej bagażnik mieści 430-1165 l).
Długi cykl produkcyjny wymusił dwie modernizacje (2012 i 2015 r.). Do codziennej jazdy wystarczy benzynowy silnik 1.4 16V. Amatorom diesli polecamy trwałe 1.6 TDI.
Przestrzegamy natomiast przed benzynowymi silnikami 1.2/1.4 TSI z rodziny EA111 – były oferowane do 2015 r. Mają nietrwałe łańcuchy rozrządu, potrafią też palić olej.
We wszystkich wersjach problemy może generować elektronika. Warto przemyśleć zakup auta ze skrzynią DSG. Szybko zmienia biegi, ale jej serwis może pochłonąć kilka tysięcy złotych.
Plusy i minusy
DANE TECHNICZNE – wysokoprężny, poj.: 1598 cm3, moc: 105 KM, maksymalny moment obr.: 250 Nm, prędkość maksymalna: 185 km/h, przysp. 0-100 km/h: 11,7 s, średnie zużycie paliwa: 4,2 l/100 km
Od strony technicznej Leon II jest odpowiednikiem Skody Octavii II oraz VW Golfa V/VI. W chwili debiutu zachwycał odważną stylizacją. Jego design znacznie lepiej zniósł próbę czasu niż np. technicznie bliźniaczej Octavii II, która w odmianie sprzed liftingu wygląda już przestarzale. Seat rozczarowuje materiałami wykończeniowymi wnętrza.
Warto szukać egzemplarza z końca produkcji – np. z udanym dieslem 1.6 TDI. Polecamy też dostępny do 2010 r. benzynowy silnik 1.6 (świetny do LPG). W dieslach 2.0 TDI PD możliwe są problemy z pompowtryskiwaczami i głowicą. Benzynowe 1.8 TSI potrafią palić olej, a 1.2/1.4 TSI mają słabe łańcuchy rozrządu.
Plusy i minusy
DANE TECHNICZNE – benzynowy, poj.: 1395 cm3, moc: 140 KM, maksymalny moment obr.: 250 Nm, prędkość maksymalna: 212 km/h, przysp. 0-100 km/h: 8,2 s, średnie zużycie paliwa: 5,2 l/100 km
Wciąż atrakcyjna stylizacja, przestronne wnętrze, paleta oszczędnych i dynamicznych silników oraz zawieszenie zapewniające ponadprzeciętne prowadzenie sprawiają, że warto zainteresować się Leonem. Poza wersją 5-drzwiową dostępne były także 3-drzwiowa i praktyczne kombi.
Na szczycie gamy znajdują się sportowe wersje Cupra oraz uterenowione X-Perience (tylko kombi) ze zwiększonym o 27 mm prześwitem, napędem 4x4 i pakietem osłon nadwozia.
Lepiej nie liczyć na bardzo tanią obsługę serwisową – to skomplikowany i naszpikowany elektroniką model. Na szczęście na razie poważne awarie są rzadkie. Wszystkie silniki to jednostki nowej generacji, które opracowano z myślą o autach na płycie MQB.
Plusy i minusy
DANE TECHNICZNE – wysokoprężny, poj.: 1968 cm3, moc: 143 KM, maksymalny moment obr.: 320 Nm, prędkość maksymalna: 215 km/h, przysp. 0-100 km/h: 9,2 s, średnie zużycie paliwa: 4,9 l/100 km
Exeo to Audi A4 B7 ze zmienionym frontem, napędem tylko na przód i kokpitem z A4 B7 Cabrio. Mimo że Exeo nie zdołało podbić klasy średniej, jako używane auto zasługuje na polecenie – zwłaszcza osobom, które chciałby kupić używane Audi A4 B7, jednak są rozczarowane stanem i przebiegiem dostępnych egzemplarzy.
Exeo są świeższe, a więc także mniej zużyte. To jeden z ostatnich modeli, w których dostępne były świetnie pracujące na LPG jednostki 1.6 8V/1.8T. 200-konne 2.0 TSI to udany silnik EA113. Polecamy też diesle.
Plusy i minusy
DANE TECHNICZNE – wysokoprężny, poj.: 1598 cm3, moc: 105 KM, maksymalny moment obr.: 250 Nm, prędkość maksymalna: 183 km/h, przysp. 0-100 km/h: 12,2 s, średnie zużycie paliwa: 4,8 l/100 km
Altea była dostępna w krótkiej wersji oraz przedłużonej XL. Propozycja dla kierowców szukających sportowego ducha nawet w minivanie. Seat udowodnił, że dobre prowadzenie i osiągi (200-konna wersja 2.0 TFSI rozpędza się do 100 km/h w zaledwie 7,7 s) nie muszą stać w sprzeczności z funkcjonalnością auta.
Kluczem do zadowolenia z Altei jest odpowiedni dobór silnika – polecamy benzynowe 1.6, 2.0 TFSI i diesle 1.6/2.0 TDI CR, przestrzegamy przed 1.2/1.4/1.8/2.0 TSI oraz 2.0 TDI PD, które mogą ulec wielu różnym i kosztownym awariom.
Plusy i minusy
DANE TECHNICZNE – benzynowy, poj.: 1984 cm3, moc: 115 KM, maksymalny moment obr.: 170 Nm, prędkość maksymalna: 177 km/h, przysp. 0-100 km/h: 15,4 s, średnie zużycie paliwa: 9,8 l/100 km
Alhambra I to „siostra” Volkswagena Sharana I oraz Forda Galaxy I. Niskie ceny, prosta mechanika oraz bardzo przestronne wnętrze z łatwo demontowalnymi fotelami i bagażnikiem mieszczącym do 2610 l sprawiły, że najtańsze Alhambry nierzadko są eksploatowane przez ekipy budowlane.
Jeżeli Alhambra ma być autem dla rodziny, trzeba szukać dobrze wyposażonego i zadbanego egzemplarza z końca produkcji. Niekoniecznie z dieslami 1.9/2.0 TDI, których realne przebiegi bywają monstrualne. Niezłym wyborem mogą się okazać benzynowe 1.8T (150 KM) oraz 2.0 (115 KM), do których z powodzeniem zamontujemy instalacją gazową.
Lifting z 2000 r. poprawił odporność na korozję. Problemy sprawiają zużyte elementy podwozia, elektronika i osprzęt silników.
Plusy i minusy
DANE TECHNICZNE – wysokoprężny, poj.: 1968 cm3, moc: 140 KM, maksymalny moment obr.: 310 Nm, prędkość maksymalna: 192 km/h, przysp. 0-100 km/h: 12,2 s, średnie zużycie paliwa: 6,0 l/100 km
Produkowana w Portugalii Alhambra II różni się od Sharana II tylko znaczkami. Flagowy model Seat pozostaje jednym z najlepszych wyborów dla rodziny czy osób prowadzących aktywny tryb życia oraz potrzebujących samochodu do przewożenia dużego ładunku.
Ten spory minivan jest bardzo przestronny, komfortowy, doskonale wykończony i trwały – zwłaszcza w wersji z dieslem 2.0 TDI CR i ręczną skrzynią.
Problemy potrafią generować przekładnie DSG, elektronika oraz rozbudowany osprzęt silników. Egzemplarze z udokumentowaną historią i umiarkowanymi przebiegami trzymają cenę. Warto jednak dołożyć i uniknąć problemów, jakie mogą wynikać z wypadkowej przeszłości czy „przekręconego” licznika.
Plusy i minusy
Jedyna wersja Altei, która była oferowana z napędem na cztery koła. Wraz ze zwiększonym o 4 cm prześwitem oraz nielakierowanymi zderzakami, błotnikami i progami dało to ciekawą alternatywę dla crossovera. Altea Freetrack ma do tego świetnie zestrojone zawieszenie i mocne silniki.
Toledo przełamywało konwenanse – to duży (4,46 m) kompaktowy hatchback, który wygląda jak skrzyżowanie minivana z sedanem (tył jest lekko stopniowany). Oryginalność nie przełożyła się na duże zainteresowanie ze strony klientów. Mechanicznie auto nie różni się od Altei i Leona.
Produkowany w Czechach bliźniak Skody Rapid – dostępny tylko w wersji ze stopniowanym tyłem. Wnętrze jest przestronne, ale przeciętnie wykonane. Diesle są oszczędne i trwałe. Kupując sprowadzone auto, warto uważać. Na zachodzie Europy Toledo dość często wybierali taksówkarze.
Modele koncernu Volkswagen są świetnie znane mechanikom i zaopatrzone w zamienniki czy używane części, co istotnie ogranicza koszty nawet poważnych napraw.
Ibiza I (1984-1993) okazała się hitem Seata – sprzedano 1,3 mln szt. W aucie można znaleźć rozwiązania techniczne Fiata, VW i... Porsche, które pomagało w opracowaniu silników benzynowych.
Seat, którego nazwa pochodzi od pierwszych liter słów Sociedad Española de Automóviles de Turismo, rozpoczął działalność w 1950 roku. Pierwsze modele marki bazowały na licencji Fiata. Drogi firm rozeszły się w 1982 r. w atmosferze skandalu – Fiat zarzucał Seatowi, że Ronda jest zbyt podobna do Ritmo, jednak przegrał sprawę w sądzie. Cztery lata później większościowy pakiet udziałów w Seacie przejął koncern Volkswagen, który od 1990 roku w całości kontroluje firmę. Już po dwóch latach Seat wypracował zysk, a dostęp do techniki Volkswagena ułatwił stworzenie nowej i konkurencyjnej palety modelowej.
Mimo że Seat należał do koncernu Volkswagena, miał sporą autonomię w kształtowaniu wyposażenia czy wersji silnikowych. Leona III spróbowano więc wyróżnić w pełni diodowymi lampami, które w 2012 r. były techniczną nowinką.
Droższe wersje Leona III otrzymywały w standardzie w pełni diodowe reflektory.
Z kolei Ibiza III Cupra była dostępna z silnikami 1.8T (180 KM, 245 Nm) oraz 1.9 TDI, który rozwijał aż 160 KM i 330 Nm. Było to najmocniejsze seryjne 1.9 TDI.
Prężnie działające fora dyskusyjne użytkowników Seata są źródłem cennej wiedzy o typowych awariach, sposobach ich usuwania czy modyfikacjach i tuningu pojazdów. Uzyskamy na nich pomoc w zakresie rozkodowania VIN czy informacji o kodzie silnika.
Seat przez lata kształtował swój wizerunek przez udział w sporcie motorowym. Pierwsze poważne sukcesy marka odniosła w latach 90. XX wieku przednionapędową Ibizą Kit Car.
250-konna Ibiza II Kit Car z napędem na przód zwyciężała w FIA 2-Litre World Rally Cup w latach 1996, 1997 i 1998.
Starty Cordoby WRC (1998-2001) były mniej udane. Seat powetował to sobie tytułami mistrzowskimi w WTCC (2008-2009), które umiejętnie wykorzystano do promocji Leona z silnikiem Diesla.
Leon z silnikiem 2.0 TDI rozdawał karty w mistrzostwach WTCC.
W ofercie Seata nie brakowało efektownie stylizowanych modeli z mocnymi silnikami, które mają iście hiszpański temperament. Trzonem rynku wtórnego są jednak słabsze, ale tańsze w zakupie oraz utrzymaniu warianty. To dobre wieści dla potencjalnego nabywcy. Każdy będzie mógł bowiem precyzyjnie dopasować auto do swoich potrzeb. Techniczne podobieństwo z innymi modelami koncernu Volkswagena sprawia, że zakup części zamiennych czy znalezienie serwisu nie sprawiają trudności.
Reasumując: używanych Seatów nie należy się obawiać – są dobrze zaopatrzone w części i wystarczająco trwałe.
