90 lat temu przedstawiono Alfę Romeo 8C, czyli luksusowe hiperauto.
Pierwszy raz Alfa Romeo użyła 8-cylindrowego silnika w 1924 r., ale wyposażony weń model P2 był wyścigowym autem. W 1931 r. można było już zamówić szosową 8-cylindrową Alfę. Był nią model 8C, jak 8 Cylindrów.
Pierwsza wersja nosiła nazwę 8C 2300 i miała 2,3-litrowy rzędowy silnik o mocy od 142 do 165 KM ze sprężarką mechaniczną. Prędkość maksymalna wynosiła od 165 do 185 km/h. Wówczas były to zawrotne liczby, które można porównać z obecnymi 350-400 km/h. Automobil oferowano w dwóch rozstawach osi: 275 i 310 cm. 8C 2300 miało trzy serie, pierwsza powstała w liczbie 24 sztuk, druga 68, a trzecia 96 aut.
Oczywiście skonstruowano również wyścigową wersję 8C 2300, w której aż cztery razy z rzędu zwyciężano w słynnym wyścigu na torze w Le Mans (1931-1934). Wyczynowe 8C 2300 rozwijało nawet 180 KM i 215 km/h.
W 1937 r. pojawiła Alfa Romeo 8C 2900 B, nadal z ośmioma rzędowo ustawionymi cylindrami, ale o większej pojemności (2.9), wyższej mocy (180 KM) i już z dwiema sprężarkami mechanicznymi. Odmiany z dłuższym rozstawem osi mierzyły blisko pięć metrów długości. Zbiornik paliwa miał 100 l, koła – 19 cali średnicy. Powstało tylko 20 aut z krótszym i 10 samochodów z dłuższym rozstawem osi.
Wyczynowa odmiana 8C 2900 B miała 220 KM i rozwijała prędkość maksymalną aż 220 km/h. W 1938 r. jej kierowcy zajęli trzy pierwsze miejsca w zawodach Mille Miglia i prawie wygrali wyścig w Le Mans. Niestety, w aucie złamał się zawór i załoga musiała się wycofać.
W 2003 r. Alfa Romeo wróciła do nazwy 8C, przedstawiając prototypowe coupe, które trafiło do produkcji w 2007 r. jako 8C Competizione.