Serwis pod patronatem magazynu
W „Motorze” nr 46 z 25 listopada 1984 roku – prezentacja Fiata Uno Turbo oraz zapowiedź odmiany z doładowaną jednostką wysokoprężną.
Wypuszczając na rynek samochód Uno koncern Fiata chciał wykorzystać swe duże doświadczenie w budowie małych i średnich samochodów i zaoferować publiczności pojazd będący realizacją wszystkich wymogów stawianych dzisiaj przed samochodem popularnym.
Silnik jaki wybrano do tego zabiegu, to jednostka o pojemności 1300 cm3. Choć zewnętrznie przypomina ona silnik wolnossący, została jednak w znacznym stopniu przekonstruowana. Zwiększono wydatek pompy oleju, poszerzono kanał jego przepływu. Dużo uwagi poświęcono również cyrkulacji cieczy chłodzącej. Nic dziwnego –do produkcji seryjnej silnik wejść ma z mocą 80 kW. Wartość bardzo wysoka, pasująca raczej do samochodu wyczynowego.
Powietrze z turbosprężarki kierowane jest do komór spalania poprzez wymiennik ciepła, gdzie obniża się jego temperaturę. Zamiast zasilania gaźnikowego użyto wtrysku paliwa ze sterowaniem elektronicznym. Jedynie nieliczne samochody z bieżącej produkcji mogą poszczycić się takim pakietem wyposażenia, m.in. BMW 745.
Przy stopniu sprężania 8 i nadciśnieniu 0,06 MPa silnik daje moment obrotowy 150 Nm przy 3000 obr./min, podczas gdy moc maksymalna rozwijana jest przy 5500 obr./min. Prędkość maksymalna sportowego Uno przekroczy 200 km/h.
Oczywiście konieczne było z tego właśnie względu zwiększenie twardości resorowania i skuteczności tłumienia jak również wprowadzenie hamulców tarczowych także i przy kołach tylnych.
Jeszcze większą niespodzianką jest wszakże Uno Diesel Turbo. Wydawałoby się, że najprostszym sposobem zwiększenia mocy silnika na olej napędowy będzie... zainstalowanie jednostki z Fiata Ritmo, mającej 1714 cm3. Niestety, nie mieści się ona w wąskiej komorze Uno. Pozostaje więc albo opracowanie całkiem nowego silnika, albo doładowanie istniejącego o pojemności 1300 cm3.
Zwiększenie mocy nie będzie w przypadku Uno D-Turbo tak spektakularne jak w wersji benzynowej, nie przekroczy ono 30%. Tym niemniej samochód przewyższałby osiągi modeli benzynowych o pojemności 1100.
Tekst: Adam Sierakowski; zdjęcia: Fiat; „Motor” 46/1984
