Serwis pod patronatem magazynu
W „Motorze” nr 15 z 14 kwietnia 1974 r. – prezentacja „coupe dla ludu” Volkswagena, czyli modelu Scirocco.
Era samochodów tej marki z tylnym silnikiem powoli chyli się ku końcowi. Każdy nowy model ma już oczywiście napęd kół przednich, a gdyby kiedykolwiek miał ukazać się jakiś większy VW z silnikiem, powiedzmy, 2,5 litra, to na pewno będzie miał co najwyżej układ klasyczny — silnik z przodu, napęd kół tylnych.
Trwa również generalny odwrót od dotychczasowych koncepcji nadwoziowych, przypominających raczej rozwiązania przedwojenne, lub w przypadku coupe produkcji Karmann Ghia, z początku lat 50-tych.
VW Scirocco to coupe trójdrzwiowe o dość przyjemnej sylwetce, mieszczące wygodnie 2 osoby, a na krótsze trasy również 2 pasażerów na siedzeniu tylnym.
A nowe nadwozia są, co tu dużo mówić, po prostu ładne. Nic dziwnego, zaangażowano do ich opracowywania najlepszych stylistów włoskich, a przedstawiany dzisiaj model VW Scirocco opracował sam Giugiaro.
Jak większość nowo opracowywanych samochodów z nadwoziem coupe również i Scirocco ma układ trójdrzwiowy, tzn. z tyłu posiada klapę obejmującą okno i pozwalającą na załadunek większych przedmiotów np. długich nart, bez potrzeby uciekania się do zewnętrznego bagażnika dachowego.
Klapa tylna ma ogrzewany szybę, a bagażnik zasłonięty jest przed wzrokiem niepowołanych za pomocą podnoszącej się wraz z klapą przegrody.
Płyta podłogowa podobna jest do modeli VW Passat i Audi 80, podobnie ma się sprawa i z zawieszeniami. Warto przypomnieć, że w zawieszeniu kół przednich zastosowano tzw. ujemny promień zataczania co ułatwia skręcanie koła kierowanego podczas postoju pojazdu oraz podczas jego ruchu z małą prędkością.
Układ hamulcowy ma krzyżowy podział obwodów — koło przednie prawe połączone jest w jednym obwodzie hydraulicznym z kołem tylnym lewym i tak dalej. Przewidziano w systemie hamulcowym podciśnieniowy mechanizm wspomagający.
VW Scirocco z przodu.
Poprzecznie ustawiony silnik dostarczany być może w trzech wersjach, z których jedna ma pojemność 1100, dwie zaś pozostałe 1500 cm3, różnią się jednak one mocą wynoszącą 70 względnie 85 KM. Najmniejszy silnik ma moc 50 KM. Tylko jednostka o mocy 85 KM wymaga paliwa wysokooktanowego.
Podstawowe wymiary to rozstaw osi 240 cm, rozstaw kół przód (tył — 139) 135 cm; długość x szerokość x wysokość — 385 x 162 x 131 cm. Szybkości maksymalne podawane są przez wytwórnię jako 144, 164 i 175 km/godz. w zależności od zastosowanej jednostki napędowej.
Tekst: T.S., zdjęcia: Volkswagen; „Motor” 15/1974
