Ford Ranger 2.0 EcoBlue Bi-Turbo A10 e-4WD Wildtrak – dobry pod każdym względem | TEST

Ford Ranger, najpopularniejszy pick-up w Europie, doczekał się niedawno szóstej odsłony (pierwsza debiutowała w 1982 r.). Testowaliśmy już jego odmianę Raptor, wersję Platinum porównywaliśmy z trzema innymi pick-upami, a teraz Ranger trafił na nasz parking w wydaniu Wildtrak.

W poprzednim Rangerze wersja ta była niemal topową, a zarazem najczęściej wybieraną – stanowiła 60% sprzedaży modelu. Teraz to mniej więcej środkowy wariant (niżej są cztery, wyżej trzy), producent opisuje go jako „komfortowy o sportowym wyglądzie”. Sprawdziliśmy, co jeszcze można o nim powiedzieć.

Ranger ma typową dla pick-upa budowę z solidną ramą nośną. Do tego porządny stały napęd 4 kół z reduktorem, 23,5 cm prześwitu i głębokość brodzenia 80 cm. A w opisywanej wersji także metalowe osłony silnika, skrzyni biegów i układu kierowniczego. Wszystko to czyni ją dzielną w terenie (ale jeśli komuś mało, kolejna w ofercie, droższa o 11,1 tys. zł Wildtrak X, ma też m.in. zawieszenie Bilstein i terenowe opony zamiast wielosezonowych).

Testowane wydanie jest jedynym dostępnym z dwoma najmocniejszymi dieslami. Topowe 240-konne V6 to kapitalny silnik, ale można oszczędzić prawie 50 tys. zł, wybierając diesla R4 o mocy 205 KM... który też okazuje się udaną jednostką. Ma dwie turbosprężarki: wysokiego (o zmiennej geometrii) i niskiego ciśnienia. Dzięki temu zawsze zapewnia kierowcy zapas mocy „pod nogą” – i to nie tylko w niezaładowanym aucie. Zużywa przy tym średnio o 2 l na 100 km mniej niż mocniejszy diesel: od niecałych 7 l na drodze krajowej przez nieco ponad 11 l przy 140 km/h po ok. 13 l w mieście.

Ranger ma resory piórowe z tyłu dla zapewnienia porządnej ładowności (ok. 850 kg). Skutkiem ubocznym jest toporne tłumienie np. uskoków nawierzchni. Generalnie jednak komfort jazdy jest naprawdę niezły. A z ładunkiem – wręcz wysoki. Byłby zapewne jeszcze lepszy, gdyby testowany Ford poruszał się na seryjnych oponach 255/65 R18, a nie opcjonalnych 255/55 R20.

170-konnego Rangera z podwójną kabiną można mieć za 205 tys. zł brutto, dopłata ok. 50 tys. zł do mocniejszej, bogatszej... po prostu dużo lepszej testowanej wersji wydaje się uzasadniona.

Przyjazny w obsłudze i nieźle wykończony kokpit. Ekran zegarów ma 8 cali, centralny – 12.

Wygląd wskaźników zmienia się wraz ze zmianą trybu jazdy (6 do wyboru).

W trybie manualnym jeden z 10 biegów wybiera się przyciskami z boku dźwigni automatu.

Do zarządzania napędem służą przyciski na pokrętle trybów jazdy.

Duże, wygodne fotele pokryto skórą. Lewy jest elektrycznie ustawiany.

Zupełnie przyzwoite warunki jazdy z tyłu. Sporo miejsca.

Wyłożona tworzywem „paka” Forda ma około 160 cm długości, nieco ponad 50 cm wysokości i 120-150 cm szerokości.

Ford Ranger 2.0 EcoBlue Bi-Turbo A10 e-4WD Wildtrak – test: podsumowanie

• użyteczność i wygoda, spore zdolności terenowe, niezłe osiągi, rozsądne spalanie – zwłaszcza w trasie, bogate wyposażenie

• nieporęczne rozmiary 

205-konny Ford Ranger Wildtrak ma wszystko, co potrzebne, by okazać się jeszcze popularniejszym od poprzednika.