Mercedes EQA 250 – test

EQA (seria H 243), podobnie jak EQC, to elektryczny SUV Mercedesa zbudowany na bazie modelu spalinowego. W tym przypadku – z wykorzystaniem „klocków” kompaktowego SUV-a GLA (H 247).

Bez (większych) wyrzeczeń

Mimo elektrycznego napędu EQA ma przyzwoity prześwit (ok. 18 cm), a wysoko poprowadzona linia dachu i duży rozstaw osi (273 cm) przekładają się na zadowalającą przestronność w obu rzędach siedzeń. Z uwagi na szeroko otwierane drzwi (z osłonami progów) łatwo się tu wsiada. Niestety, spora ilość miejsca z tyłu to po części efekt triku, jakim jest niskie zamocowanie kanapy – przez co podróżujący siedzą z „udami w powietrzu”. Rozczarowuje też niewielki bagażnik (340 l). Zaopatrzono go co prawda w mały organizer pod podłogą, ale nie da się tam zmieścić przewodów do ładowania, a schowka pod przednią pokrywą brak. Kable trzeba więc wozić w bagażniku. 

Tyle o wadach. Poza tym EQA jest typowym przedstawicielem współczesnych kompaktowych Mercedesów. Ma wygodne, obszerne fotele przedzielone wysokim tunelem i efektownie wykończony (choć z pewnymi oszczędnościami) kokpit z nowoczesnym systemem operacyjnym. Ten ostatni wymaga zaznajomienia się z rozbudowanym menu, ale można go obsługiwać na kilka sposobów – przez responsywny ekran, panelami dotykowymi na kierownicy, gładzikiem między fotelami i głosowo. Plus za tradycyjne instrumenty m.in. do sterowania wentylacją, minus za konieczność dopłaty np. za interfejsy do integracji smartfonów. 

Bez przełomu

EQA zadebiutowało w bazowej przednionapędowej wersji 250, z zamontowanym z przodu silnikiem o mocy 190 KM (są już warianty 4x4). Subiektywnie samochód wydaje się żwawszy, niż sugerują to dane fabryczne – i potwierdzają to pomiary przyspieszeń (0-100 km/h w 8,3 zamiast deklarowanych 8,9 s). Solidny ciąg nie słabnie przy trzycyfrowych prędkościach, a silnik pracuje cicho nawet jak na standardy aut elektrycznych. Mimo napędu na jedną oś nie ma tu większych problemów z utratą przyczepności podczas przyspieszania – to zasługa połączenia dopracowanej kontroli trakcji z rozsądnie zestrojoną „przepustnicą”. 

Kluczowa kwestia, czyli zużycie prądu, w dużej mierze zależy od temperatury otoczenia – podobnie jak w przytłaczającej większości innych testowanych przez nas „elektryków” . EQA 250 mieliśmy okazję jeździć w warunkach bardzo zmiennej aury. 

W okolicach 0°C w korkach zużywało ono 30 kWh/100 km, przy 7°C – już 25 kWh/100 km, a przy kilkunastu stopniach „spalanie” spadło poniżej 20 kWh. W cieplejszy dzień zapotrzebowanie na prąd w trasie wynosiło 17 kWh na 100 km, zaś na drodze szybkiego ruchu – 28-30 kWh/100 km. Plus za sporą baterię (66,5 kWh netto) i stabilne utrzymywanie mocy ładowania, co sprzyja szybszemu „tankowaniu”. 

Zestrojenie podwozia przypomina GLA. EQA sztywnawo tłumi krótkie nierówności (po części to wina dużych kół) i łagodnie te dłuższe. Z uwagi na lekki przód chętnie zmienia kierunek jazdy, a akumulator w podłodze zapewnia mu wysoką jak na SUV-a stabilność. Szkoda, że układ kierowniczy – w przeciwieństwie do wielu współczesnych Mercedesów – pracuje sztucznie i bez większego wyczucia.

Jedną z istotniejszych zalet EQA jest cena, całkiem konkurencyjna na tle innych „elektryków”.

Mercedes EQA 250 – test: podsumowanie

•  atrakcyjne wykończenie, wygodne fotele, funkcjonalne nadwozie, rozbudowany system operacyjny, dobra dynamika

•  przeciętna wygoda siedzeń z tyłu, mały bagażnik, zużycie prądu zależne od pogody

Biorąc pod uwagę cenę, „elektryk” wart rozważenia.

Na szybkich ładowarkach DC EQA można ładować z mocą do 100 kW. Auto ma seryjną pompę ciepła.

Mercedes jest seryjnie wyposażony w trójfazową ładowarkę AC o mocy 11 kW.

190-konny silnik zapewnia dobrą dynamikę i pracuje cicho, ale zużycie prądu mocno zależy od pory roku.

Obszerne fotele z dwuosiową regulacją zagłówków. Wada: przeciętne trzymanie barków.

Sporo miejsca na stopy i kolana, nieźle nad głowami, ale siedzi się „w kucki”.

Foremny bagażnik z hakami na torby i podłogą na równi z progiem ma pojemność jak w kompakcie (od 340 do 1320 l).

Płytki organizer pod podłogą bagażnika nie jest w stanie zmieścić osprzętu do ładowania.

Typowy kompakt Mercedesa: efektowne wykończenie, rozbudowany system multimedialny oraz całkiem przyjazna obsługa. Spore schowki.

Wygodne i efektywne: moc rekuperacji można w szerokim zakresie regulować manetkami.

Zmiana trybu jazdy mocno wpływa na zachowanie i temperament EQA.

Indukcyjna ładowarka tuż pod ręką – niestety za dopłatą, podobnie jak interfejsy do integracji smartfonów oraz większe, widoczne na zdjęciach ekrany systemu.