Serwis pod patronatem magazynu
Kompaktowy shooting brake 480 był nie tylko pierwszym seryjnym Volvo z chowanymi reflektorami, ale także pierwszym z przednim napędem.
35 lat temu Volvo zaczęło nową epokę. W 1986 r. na rynku pojawiło się pierwsze seryjne przednionapędowe auto tej firmy. Nie był to ani hatchback, ani sedan, ani klasyczne kombi, ale shooting brake.
480 było pierwszym Volvo z tego typu karoserią po 13 latach przerwy, odkąd w 1973 r. zakończono produkcję modelu P 1800 ES. W oczy rzucały się przede wszystkim dwie rzeczy: pierwsze w historii Volvo chowane reflektory i bardzo nisko umieszczony grill z charakterystyczną ukośną listwą. Całość była bardzo awangardowa, 480 należy do najlepiej wyglądających samochodów lat 80.
Auto mierzyło 426 cm długości, 171 cm szerokości i 132 cm wysokości. Rozstaw osi miał dwa i pół metra. Pojemność bagażnika wynosiła od 160 do 660 l.
Początkowo w gamie znalazł się 1,7-litrowy silnik o mocy 109 KM, ale ofertę szybko uzupełniła wersja Turbo. Jednostka 1.7 otrzymała turbosprężarkę firmy Garrett AiResearch, dzięki której osiągała 120 KM. Maksymalny moment obrotowy 175 Nm był rozwijany przy 3300 obr./min, a przyspieszenie od 0 do 100 km/h wynosiło 9,0 s.
Volvo 480 oferowano wyłącznie w jednej wersji nadwoziowej. Powstały wprawdzie prototypy kabrioletu, ale firma nie zdecydowała się wprowadzić tej odmiany do sprzedaży.
480 produkowano w Holandii. Bazujący na nowej platformie samochód dał początek całej kompaktowej serii 400. W 1988 r. zadebiutował oparty na tej samej architekturze liftback 440, a rok później sedan 460.
Produkcja Volvo 480 zakończyła się w 1995 r. Ogółem powstało 76 375 sztuk tego samochodu, co stanowiło 9,8% produkcji całej serii 400. Udział modelu 440 wynosił przy tym 59%, a 460 31%.
Volvo 480 nie miało bezpośredniego następcy. Do jego formy i designu nawiązywało dopiero Volvo C30 przedstawione w 2006 r.
