8 hybrydowych SUV-ów – szukamy mistrza wszechstronności | Porównanie

Ford Kuga od lat niezmiennie cieszy swoich kierowców przyjemnym prowadzeniem.

Testowana wersja seryjnie otrzymuje opony 225/60 R18, ale opisywane auto ma opcjonalne 245/45 R20.

Plus dla Forda za wysuwane osłony krawędzi drzwi, chroniące je, ale także sąsiednie auto na parkingu.

Po liftingu Kugi nie trzeba już wykręcać dłoni, by sięgnąć do przycisku uruchamiającego silnik – przeniesiono go zza kierownicy w miejsce panelu klimatyzacji.

Wygodny w użyciu panel klimatyzacji przy okazji liftingu zastąpiono niestety w pełni dotykową obsługą.

Do wyboru są 4 tryby jazdy: Normalny, EKO, Sportowy oraz Śliska nawierzchnia. Zmienia się je przyciskiem pod centralnymi nawiewami, obok pokrętła głośności.

Wszystkie testowane SUV-y poza zaprojektowanym najwcześniej z nich Subaru mają ładowarki indukcyjne.

Długie (a do tego wydłużane) siedzisko. Fotel można ustawić stosunkowo nisko nad podłogą.

Jadący z tyłu SUV-a Forda mają sporo miejsca przed kolanami oraz dużo nad głowami.

Najmniejszy bagażnik w całym teście (zaledwie 420 litrów) z dosyć chybotliwą zasłonką.

Oparcia kanapy składają się niemal na płasko, maksymalnie mieści się tutaj 1517 l bagażu.

Pod dnem bagażnika wygospodarowano dosyć sporo przestrzeni na najważniejsze drobiazgi.

Podczas jazdy Honda jest przede wszystkim komfortowa, nie zdradza żadnych sportowych aspiracji.

Honda CR-V porusza się na standardowych, 18-calowych felgach z ogumieniem w rozmiarze 235/60.

Multimedia nie robią wielkiego wrażenia (wyglądem i możliwościami), podobnie jak ekran zegarów. Za to dzięki przytomnie rozmieszczonym fizycznym przełącznikom obsługa jest wzorowa.

Przyjemnie klikające podczas kręcenia pokrętła ustawień wentylacji robią świetne wrażenie.

Inny przykład dopracowanej obsługi CR-V: ogrzewanie kierownicy włącza się przyciskiem na niej.

Honda oferuje funkcję podglądu martwej strefy – jak w Hyundaiu, ale na ekranie centralnym i widok tylko z prawej strony (po włączeniu kierunkowskazu).

Miejsca kierowcy tego japońskiego SUV-a nie zaprojektowano z myślą o wysokich prowadzących.

Jadący w drugim rzędzie mają do dyspozycji pełno miejsca na nogi, ale nie za dużo nad głowami.

Przy składaniu oparć kanapy siedzisko opada na podłogę, dzięki czemu przestrzeń bagażowa jest wysoka.

Porządnie wykończony kufer pojemny przed i po złożeniu kanapy. 2 haki. Standardowo mieści 588 litrów.

Po położeniu obu części oparcia kanapy przestrzeń ładunkowa Hondy rośnie do solidnych 1643 litrów.

Pod dnem bagażnika jest tak naprawdę tylko jedna wnęka na przydatne rzeczy, za to całkiem głęboka.

Hyundai nie przepada za ostrymi skrętami, ale prowadzi się pewnie i przewidywalnie.

Opisywana wersja Platinum wyjeżdża z fabryki z 19-calowymi kołami i oponami w rozmiarze 235/50.

Nowy kokpit Tucsona wyróżnia szeroka tafla łącząca dwa ekrany 12,3''. Obsługę ułatwiają 4 pokrętła (temperatury, głośności i stacji radiowej/utworu).

Nietypowa (obracana) i umieszczona w nietypowym miejscu dźwignia automatu okazuje się bardzo wygodna w użyciu.

Obsługa kokpitu Hyundaia jest generalnie bardzo przyjazna, szkoda, że trochę utrudnia ją dotykowy panel klimatyzacji.

Po włączeniu lewego albo prawego kierunkowskazu po odpowiedniej stronie zestawu wskaźników Tucsona wyświetla się nieduży podgląd danej martwej strefy.

Bardzo wygodnie umieszczona przy prawym udzie kierowcy tacka z ładowarką bezprzewodową.

Wygodne fotele Tucsona dobrze podpierają uda i nieźle trzymają po bokach.

Plus za wysokie oparcia siedzeń w obu rzędach. Tył kabiny jest całkiem przestronny.

Prawy fotel można przestawiać (przesuwać wzdłużnie i zmieniać nachylenie oparcia), siedząc za nim.

Bagażnik jest bardzo duży (standardowo, pod roletą, mieści aż 616 litrów), ale ma plastikowe burty.

Oparcia tylnych siedzeń składają się właściwie na płasko. Maksymalnie do wykorzystania jest aż 1795 l.

Jak w Tucsonie – sprawnie zarówno na wybojach (na większych dudni), jak i w łukach.

Sportage w odmianie GT Line ma 18-calowe obręcze i ogumienie o rozmiarach 235/55.

Kokpit byłby przyjazny w obsłudze, gdyby funkcji panelu dotykowego nie zmieniało się jednym z licznych przycisków dotykowych.

Funkcje panelu dotykowego (wentylacja/multimedia) zmienia się dwoma trudnymi do odnalezienia podczas jazdy przyciskami między pionowymi liniami,

Sportage pozwala wybrać kilka ciekawych widoków cyfrowego zestawu zegarów. Nie daje jednak możliwości śledzenia mapy nawigacji na ekranie wskaźników.

Dogodnie umieszczony zestaw przycisków do obsługi ogrzewania foteli i kierownicy oraz wentylacji tych pierwszych.

Umieszczona z lewej strony deski rozdzielczej dźwigienka hamulca ręcznego nie zmusza do wykręcania dłoni.

Komfortowe, nieźle wyprofilowane fotele Kii wyróżniają się bardzo miękkimi zagłówkami.

Kia oferuje wysokie wnętrze, ale w drugim rzędzie nie zachwyca szerokością i miejscem na nogi.

Z tyłu oparć foteli umieszczono gniazda USB-C i haki dla pasażerów podróżujących na kanapie.

Kufer niemal równie wielki co w Hyundaiu (standardowo mieści 587 l) – i też plastikowy po bokach.

Maksymalnie do uzyskania jest 1776 litrów przestrzeni na bagaż z właściwie płaską podłogą.

Nissan X-Trail zupełnie nieźle radzi sobie na wybojach, ale gorzej w zakrętach.

W wersji Tekna seryjnie są koła 19'' z oponami 235/55, a testowane auto ma opcjonalne 255/45 R20 (2300 zł).

Poza skórą w ciekawym kolorze (można wybrać inny) uwagę zwracają nieźle wyglądające elementy z pseudodrewna i udające szlifowany metal.

Na przyjazne, łatwe w obsłudze wnętrze składa się m.in. wielki i czytelny ekran zegarów, ustawień i komputera pokładowego.

Obsługę ułatwiają także duże i czytelnie opisane przełączniki na ramionach kierownicy.

Tryby jazdy (do wyboru są: Off-road, Snow, Standard, Eco oraz Sport) zmienia się dużą gałką.

Funkcja e-Pedal (zwiększa intensywność rekuperacj) pozwala jeździć niemal bez używania pedału hamulca.

Z przodu Nissana zmieści się każdy, ale foteli nie projektowano z myślą o wysokich osobach.

Drzwi otwierają się prawie pod kątem prostym, ale wielkość kanapy i ilość miejsca nie imponują.

W 3. rzędzie mieszczą się dość wysokie osoby (po przesunięciu kanapy nieco w przód), ale wygodnie będzie tylko niskim.

Gdy X-Trailem podróżuje komplet pasażerów, na ich bagaż pozostaje zaledwie 177 litrów.

Gdy złoży się dodatkowe dwa siedzenia, pod roletą Nissana zmieści się 575 litrów bagażu.

Położenie oparć w drugim rzędzie daje 1396 l przestrzeni ładunkowej z zupełnie płaskim dnem.

Austral jest całkiem komfortowym autem, a ze skrętną tylną osią – także bardzo zwinnym.

Spośród testowanych wersji wszystkich SUV-ów Renault ma seryjnie największe koła: 20-calowe z oponami 235/45.

Bajecznie przyjazny w obsłudze system multimedialny powinien być wzorem dla innych producentów. Nieokrągła kierownica nie przeszkadza. Plus za duże, dobrze rozmieszczone nawiewy.

Wygodne: dźwignia automatu nad dźwigienką wycieraczek, pod nimi jest jeszcze pilot do obsługi sprzętu audio.

Przesuwna półka z tacką ładującą indukcyjnie telefon. Gdy jest z przodu, odsłania głęboką wnękę (fot.), kiedy z tyłu: cupholdery i gniazda (jedno 12 V, dwa USB-C).

Cyfrowy zestaw wskaźników zapewnia kilka widoków do wyboru, wśród nich jest wycinek mapy nawigacji Google.

„Żwawość” skrętu tylnych kół reguluje się w 13-stopniowej skali (inny zakres do wyboru w każdym trybie jazdy).

Fotel kierowcy wersji iconic seryjnie oferuje funkcję masażu, może też automatycznie odsuwać się, ułatwiając dostęp.

Komfortowe przednie siedzenia Renault oferują dosyć przeciętne podparcie boczne.

Podróżujący na kanapie Australa mają do dyspozycji wygodną kanapę i niezłą przestrzeń.

W bagażniku są haki na siatki z zakupami i dźwignie do składania oparć, brakuje tylko... pojemności (bazowo 430 l).

Po złożeniu oparć kanapy na podłodze powstaje stopień, maksymalnie do wykorzystania jest 1455 l pojemności.

Duży prześwit i komfortowe zawieszenie nie psują zachowania Forestera w łukach.

SUV Subaru jeździ na ogumieniu w rozmiarze 225/55 zamontowanym na 18-calowych obręczach.

Wykończony głównie miękkimi tworzywami kokpit jest łatwy w obsłudze – docenią go zwolennicy przycisków, pokręteł i dużych dźwigni automatu.

Przyciskami na kierownicy można zmieniać nawet sposób reakcji na dodanie gazu.

Cyfrowych zegarów nie da się nawet dokupić, jest za to dodatkowy ekran nad centralnym.

Poza wieloma trybami wskazań górny ekran oferuje także widok na przednie koło z kamery w prawym lusterku.

Subaru zapewnia mnóstwo miejsca na nogi i dużo nad głową. Brakuje regulacji lędźwiowej.

Dużo przestrzeni jest także z tyłu Forestera. Z tyłu każdego z oparć foteli umieszczono po trzy kieszenie.

Po bokach kanapy przewidziano karbowane stopnie ułatwiające załadunek dachu.

Niewysoki, ale szeroki kufer Subaru oferuje 509 litrów pojemności (pod roletą).

Złożenie kanapy daje płaską powierzchnię ładunkową i porządne 1751 litrów pojemności.

Na burtach bagażnika są cztery haki oraz dźwigienki umożliwiające zdalne składanie oparć.

Całkiem komfortowy SUV Toyoty nie przepada za nagłymi manewrami.

Fabrycznie montowane w testowanej RAV4 19-calowe felgi z ogumieniem w rozmiarze 235/55.

Podczas jazdy nietrudno docenić duże pokrętła klimatyzacji, ale wyszukanie odpowiedniego z małych przycisków między nimi nie jest już takie proste. Sporo miękkich, ale i niemało twardych tworzyw.

Kierowca RAV4 od niedawna może liczyć na cyfrowe wskaźniki oferujące wybór trzech różnych widoków zegarów.

Kołyskowe włączniki pozwalają mieć stale włączone (oczywiście z automatycznymi przerwami) ogrzewanie foteli.

Prosty wybór trzech trybów jazdy: Eco, Normal i Sport. Więcej tak naprawdę zwykle nie potrzeba.

Po lewej stronie deski rozdzielczej konstruktorzy Toyoty umieścili niedużą podświetloną półkę.

Z prawej strony deski, nad standardowym schowkiem, też jest półka, ale znacznie większa od lewej.

Fotele Toyoty nie są duże, ale okazują się wygodne nawet podczas dłuższych podróży.

Sporo miejsca (na wysokość mnóstwo). Na podsufitce widoczne przetłoczenie nad głowami jadących z przodu.

Tylna klapa kryje pojemny bagażnik (580 litrów pod roletą), niestety z plastikowymi bokami.

Właściwie płaskie dno po złożeniu kanapy. Maksymalna pojemność do wykorzystania wynosi solidne 1690 l.

Pod ruchomym (i dwustronnym – na zdjęciu widać stronę wykonaną z odpornego tworzywa) dnem może być opcjonalne koło dojazdowe.