Mazda CX-80 3.3 e-Skyactiv D – duży SUV z potężnym dieslem. Para idealna? |TEST

Choć CX-80 to nowość, tak naprawdę wygląda znajomo, bo jest w zasadzie wydłużoną, zmodyfikowaną (m.in. inne linia dachu i trzeciego bocznego okna, tylne światła, pokrywa bagażnika) wersją SUV-a klasy średniej, czyli CX-60. Oba auta zostały zbudowane w oparciu o skalowalną dużą platformę Mazdy, pozwalającą na stosowanie różnych układów napędowych.

Nadwozie i wnętrze – wielkość nie od parady

CX-80 jest obecnie jednym największych SUV-ów marki popularnej, jaki można u nas kupić. Ma 499,5 cm długości i ogromny, 312-centymetrowy rozstaw osi (ten ostatni parametr jest aż o 25 cm większy niż w CX-60). Pozwoliło to zamontować trzeci rząd siedzeń, w którym bez problemu zmieszczą się dorosłe, ale niewysokie osoby (Mazda zaznacza, że miejsca na głowę wystarczy tym mierzącym ok. 170 cm), które mają do dyspozycji podłokietniki, uchwyty na napoje i porty USB. Regulacji klimatyzacji nie przewidziano, ale ważne, że są tu nawiewy powietrza.

Na standardowej kanapie drugiego rzędu (może być zamieniona na dwa osobne fotele) panują wyśmienite warunki podróży, bo przestrzeni jest tu mnóstwo w każdym kierunku (na kolana o 6 cm więcej niż w CX-60). Co ważne, kanapę można przesuwać, a jej oparcia są regulowane w 10 pozycjach. Dostęp do II rzędu jest kapitalny, bo drzwi mają 116 cm szerokości i otwierają się niemal pod kątem prostym.

Jeśli chodzi o możliwości transportowe, to ocena CX-80 nie jest już tak jednoznacznie pozytywna. Bagażnik jest wprawdzie szeroki (104 cm) i głęboki (115 cm), ale jego wysokość pod roletą to tylko 39 cm. W efekcie pojemność wynosi, skromne jak na auto tej wielkości, 566 l (w CX-60 jest to 570 l). Oczywiście po wyjęciu rolety można przewieźć dużo ładunku, ale będzie widoczny dla osób postronnych. W sumie szkoda, że siedzenia III rzędu są seryjne, bo nie każdy ich potrzebuje, a bez nich bagażnik byłby wyraźnie pojemniejszy.

Wnętrze generalnie sprawia bardzo przyjemne wrażenie, a większość materiałów jest dobrej jakości (choć np. niektóre listwy udające metal czy elementy dekoracyjne, a także fragmenty tapicerki na drzwiach z „premium” nie mają wiele wspólnego).

Ważniejsze jest jednak to, że sensownie zorganizowano obsługę. Pozostawiono sporo przycisków, a przede wszystkim normalny panel klimatyzacji. Do nawigowania przez menu systemu multimedialnego i ustawiania wielu funkcji auta służy pokrętło na konsoli między fotelami. W sumie to bardzo wygodne rozwiązanie i po chwili przyzwyczajenia obsługa jest intuicyjna.

Centralny ekran reaguje na dotyk, ale tylko, gdy korzystamy z Androida Auto lub Apple CarPlay. Szkoda jednak, że jest zbyt oddalony od kierowcy, a jego dolna krawędź lekko chowa się za wybrzuszeniem deski, co utrudnia sterowanie.

Układ napędowy – wartościowe wsparcie

Testujemy CX-80 w wersji wysokoprężnej, która ma sześciocylindrowy silnik rzędowy, a nie znacznie częściej stosowany – widlasty. Z pojemności 3,3 l rozwija 254 KM i 550 Nm (do CX-80 nie trafia jego słabsza, 200-konna odmiana, dostępna w CX-60).

Niezmiernie istotnie jest to, że jednostkę Diesla wspiera 48-woltowa instalacja mikrohybrydowa. Dzięki temu podczas ruszania nie ma tu mowy o nieprzyjemnej zwłoce w reakcji na dodanie gazu, która zdarza się w autach z konwencjonalnym systemem start-stop.

Mazda rusza całkiem sprawnie, choć akurat rozpędzanie się z miejsca z prawym pedałem wbitym w podłogę nie jest tym „ćwiczeniem”, które lubi najbardziej. Największe wrażenie robi płynność i szybkość reakcji tego diesla w wyższym zakresie prędkości, na przykład w typowej sytuacji autostradowej, gdy po zwolnieniu do ok. 90-100 km/h trzeba się sprawnie rozpędzić do 140 km/h.

Rzędowa „szóstka” dobrze dogaduje się z miękko działającym automatem i ma wyjątkowo przyjemne, lekko gardłowe (ale nigdy zbyt głośne) brzmienie. A do tego jest naprawdę ekonomiczna. Niecałe 7 l na 100 km w ważącym ponad 2 tony SUV-ie z napędem 4x4 i w zimowych warunkach, to wynik więcej niż satysfakcjonujący.

Prowadzenie – pewnie i wygodnie

CX-80 ma konwencjonalne, a nie pneumatyczne zawieszenie, ale robi z niego bardzo dobry użytek. Zostało ono zestrojone tak, że zapewnia naprawdę dobry kompromis między stabilnością zachowania auta a skutecznym tłumieniem nierówności. Co ważne, jego praca jest cicha. CX-80 nie ma sportowych zapędów, w końcu to wielki SUV o dość leniwie zestrojonym układzie kierowniczym (3,3 obrotu między skrajnymi położeniami), ale jego cechami wyróżniającymi są właśnie komfort jazdy i spokojne reakcje, tak pożądane w aucie tego typu. 

CX-80 z dieslem nie ma wielu bezpośrednich rywali. Poza VW Touaregiem, pozostali to SUV-y premium, jak Audi Q7, Mercedes GLE czy BMW X5. A to zadania CX-80 nie ułatwia, choć ma ona tę przewagę, że jej cena jest wyraźnie niższa.

Mazda CX-80 3.3 e-Skyactiv D 8AT 4x4: plusy i minusy

Nadwozie i wnętrze

• mnóstwo miejsca, łatwa obsługa, przyjemne materiały, duża maksymalna pojemność bagażnika

•  nisko otwierana pokrywa bagażnika, ograniczona funkcja dotykowa ekranu

Układ napędowy

• dobre osiągi, wysoka kultura pracy silnika, niskie zużycie paliwa, duży zasięg, bardzo dobra trakcja, płynna praca skrzyni, sprawny układ mikrohybrydowy

Właściwości jezdne

• dobre zachowanie na zakrętach, duża stabilność podczas szybkiej jazdy, skuteczne hamulce

• niezbyt duży prześwit

Wyposażenie i cena

• bardzo bogate wyposażenie seryjne topowych wersji, sensownie skalkulowana cena

• niewielka możliwość personalizacji, poza białym każdy lakier to opcja

Mazda CX-80 3.3 e-Skyactiv D 8AT 4x4 – test: podsumowanie

Ciekawa propozycja dla osób szukających wielkiego SUV-a, który będzie służył przede wszystkim do przemieszczania się na długich trasach. Wtedy szczególnie docenia się naprawdę dobry komfort jazdy i przymioty układu napędowego wynikające z zastosowania dużego, 6-cylindrowego diesla (osiągi, zasięg). Nie bez znaczenia jest także atrakcyjna cena.