Na początku XXI wieku można było w miejskim aucie spotkać większą paletę silników niż dziś w niektórych popularnych SUV-ach. Choć Citroen C2 to niewielki samochód, ma dużo plusów.
Ciężko uwierzyć, że Citroen C2 ma już ponad 20 lat. Spora w tym zasługa włoskiego projektanta Donato Coco, który stworzył też Xsarę Picasso czy dzielące z C2 płytę podłogową pierwsze C3. Co ciekawe, Włoch zaprojektował później też m.in. nadwozie dla Ferrari 458.
Tablica przyrządów jest prawie identyczna jak w C3. Ale ciężko narzekać, bo okazuje się poprawnie spasowana i prosta w obsłudze. Ale w przeciwieństwie do C3 tutaj szyby zawsze są sterowane elektrycznie, nawet w najtańszych odmianach. Zresztą wyposażenie jest mocną stroną sporej części C2 na rynku.
Z przodu jest przestronnie, jak na auto miejskie fotele są wystarczające. Z tyłu zamontowano dwa niezależne sziedzenia. Są dość obszerne, problem w tym, że po odsunięciu do przodu przednich foteli i tak dorosłym trudno wsiąść do tyłu.
Olbrzymim plusem jest możliwość przesuwania tylnych siedzeń, składania ich oparć, a nawet oparć z siedziskami do pionu. Dzięki temu malutki bagażnik można zwiększyć do zaskakująco sporych rozmiarów.
Nadwozie C2 mogło być jedynie trzydrzwiowe. Nietypowo rozwiązano kwestię dostępu do bagażnika. Oddzielnie otwiera się tylna szyba (w górę) i reszta pokrywy (w dół). Ta ostatnia część ma udźwig do 100 kg i może służyć za ławeczkę. Taka konstrukcja sprawdza się na wąskich parkingach.
Citroen C2 jest jak na tę klasę dość odporny na korozję. Przed zakupem warto jednak obejrzeć dół przednich podłużnic czy podłogę w tylnej części.
Tworzywami C2 się nie wyróżnia, ale jak na tę klasę montaż jest niezły. Podobnie trwałość. Większość aut ma klimatyzację.
Spokrewniony model C3 mocno przechylał się na zakrętach i nie lubił dynamicznej jazdy. C2 jest zupełnie inne. Niezależnie od wersji silnikowej mały Citroen zaskakuje pewnym prowadzeniem i dość niewielkimi przechyłami nadwozia. Ale tłumienie nierówności wciąż pozostaje na wysokim poziomie.
Miejskiego Citroena wyróżnia duży wybór niezłych silników. Najsłabszy benzynowy 1.1 to prosta i sprawdzona jednostka. Podobnie jest z ośmiozaworową 1.4. Żadna z nich nie jest mistrzem dynamiki, ale pracują kulturalnie i nie boją się niskich obrotów. W razie potrzeby mogą być też zasilane LPG.
Mocniejszy, szesnatozaworowy silnik 1.4 występował jedynie ze skrzynią zautomatyzowaną Sensodrive, podobnie słabszy 1.6 (109 KM). O ile do samych jednostek nie ma większych zastrzeżeń, to układ sterowania skrzyniami czasami bywa zawodny. Jednak ich naprawy nie są już takim problemem jak przed laty. Warto pamiętać, że zmieniają przełożenia dość ospale.
Usportowiona wersja VTS była bardzo chwalona przez dziennikarzy, nie inaczej było później wśród użytkowników. 122-konna jednostka zapewnia doskonałą dynamikę C2. A dzisiaj, w czasach doładowanych silników, dodatkowo cieszy wysokoobrotowa charakterystyka VTS. Do tego ta wersja, tak jak kiedyś Saxo, pozwala na zabawę tylną osią na granicy przyczepności.
Dynamiczna jest też odmiana 1.6 HDi, tyle że poza Francją w zasadzie nie występuje. Oszczędna wersja 1.4 HDi (ją też oferowano ze skrzynią Sensodrive) potrafi być za to bardzo tania. Niestety często wynika to z faktu, że mały diesel wymaga już sporych nakładów.
Układ rozrządu wszystkich C2 napędza pasek – uwaga, nie jest zbyt trwały. Zdarzają się również drobne problemy z elektroniką, na szczęście to proste w naprawach auta.
Dane techniczne | 1.1 | 1.4 | VTS | 1.4 HDi |
---|---|---|---|---|
Silnik | benzynowy | benzynowy | benzynowy | turbodiesel |
Pojemność skokowa | 1124 cm3 | 1360 cm3 | 1587 cm3 | 1398 cm3 |
Układ cylindrów/zawory | R4/8 | R4/8 | R4/16 | R4/8 |
Moc maksymalna | 60 KM/5500 | 73 KM/5400 | 122 KM/6500 | 68 KM/4000 |
Maks. moment obrotowy | 94 Nm/3300 | 116 Nm/3300 | 143 Nm/3750 | 150 Nm/1750 |
Osiągi | ||||
Prędkość maksymalna | 158 km/h | 169 km/h | 202 km/h | 166 km/h |
Przyspieszenie 0-100 km/h | 16,1 s | 13,6 s | 8,3 s | 13,5 s |
Średnie zużycie paliwa | 5,8 l/100 km | 6,0 l/100 km | 6,9 l/100 km | 4,1 l/100 km |
Prawie 25% ofert stanowią wersje wysokoprężne, ale cieszą się niskim popytem. C2 z 1.6 HDi to biały kruk, u nas bardzo trudno je spotkać. Znacznie łatwiej o auta ze skrzynią zautomatyzowaną. Na różnych rynkach oferowano limitowane wersje C2, najciekawsze to „by Loeb” i luksusowa „So Chic”.
Citroen C2: orientacyjne ceny rynkowe (w zł) | |
---|---|
4000-5000 | Diesle 1.4 HDi lub benzynowe 1.1. Raczej tylko auta wymagające pewnych inwestycji. |
7500-10 000 | Zadbane benzynowe 1.4, czasami ze skrzynią zautomatyzowaną. Raczej przedliftowe. |
od 14 000 | Najmocniejsze odmiany VTS. Czasami zdarzają się egzemplarze przygotowane do sportu. |
Citroen zawsze potrafił zrobić auta odmienne od konkurentów. Mimo że C2 jest typowym samochodem miejskim, ma sporo charakteru, udane podwozie i porządną paletę silników. Przy tym całkiem trwałą i prostą mechanikę.