Serwis pod patronatem magazynu
Najlepsze Auta Roku
Zagłosuj
Nasza wizja przyszłości z... przeszłości. W „Motorze” nr 11 z 2013 roku – czyli równo dekadę temu –postanowiliśmy nieco pospekulować o tym, jakie rozwiązania trafią do aut za kilka, kilkanaście lat. Jak wypadliśmy w roli wróżbity Macieja? Oceńcie sami.
Za kilka, kilkanaście lat samochody będą jechać bez pomocy kierowcy, rozjaśnią ciemność laserowymi światłami, ostrzegą o grożącym niebezpieczeństwie, a na koniec same znajdą wolne miejsce i zaparkują. A to i tak nie wszystko.
Rozwiązania, które będą stosowane w samochodach przyszłych generacji nie biorą się z kosmosu. To efekt wieloletnich prac badawczych i drobiazgowych testów, oceniających przydatność i niezawodność nowatorskich pomysłów w zwykłym użytkowaniu.
Z grubsza wiadomo, nad czym obecnie pracują największe koncerny świata. Wysiłki koncentrują na zapewnieniu kierowcy jak najszerszej wiedzy o tym, co dzieje się wokół niego i samochodu. Z jednej strony rozwija się więc intensywnie systemy oświetlenia (na noc przypada bowiem nieproporcjonalnie dużo wypadków w odniesieniu do intensywności ruchu), z drugiej – pracuje nad wpisaniem auta w całą sieć wzajemnej wymiany informacji między pojazdami a infrastrukturą drogową, dzięki czemu można np. ominąć miejsce wypadku lub poruszać w tempie pozwalającym przejechać skrzyżowanie na zielonym świetle.
A żeby kierowca nie był przytłoczony nadmiarem informacji, wiele funkcji związanych z prowadzeniem auta zostanie zautomatyzowanych. Zmieni się także konstrukcja pojazdów. Czego można spodziewać się w samochodzie przyszłości?
Samochody elektryczne, przynajmniej miejskie, będą zdobywać coraz większą popularność. Ma się do tego przyczynić łatwiejsze ładowanie. Nie trzeba będzie podłączać się kablami do gniazdka – wystarczy stanąć autem nad bezprzewodową ładowarką. Cewki w podłożu i pojeździe pozwolą na indukcyjne ładowanie. System został już przetestowany, jest odporny na złe warunki atmosferyczne i ewentualne niedokładne ustawienie samochodu względem ładowarki.
Wyświetlacze na szybie to żadna nowość – do motoryzacji trafiły z lotnictwa. Informują kierowcę np. o aktualnej prędkości i podają wskazówki z nawigacji bez konieczności odrywania wzroku od drogi. Obecnie mają jednak bardzo małą powierzchnię, zatem ich przekaz jest ograniczony. Za parę lat będą dużo większe, zajmując sporą część szyby. Proporcjonalnie zwiększą się możliwości: na obraz drogi nanoszone będą linie wyznaczające jej skraj (pomocne w ciemnościach lub we mgle), podświetlane będą niebezpieczeństwa (np. piesi), o wiele czytelniej będzie można przekazywać wskazania z nawigacji.
Adaptacyjne zawieszenie – takie, jakie znamy dzisiaj – jest w stanie korygować swoją charakterystykę w zależności od stanu nawierzchni, po której porusza się pojazd. Samochód przyszłości będzie potrafił dostosować się do jakości drogi z pewnym wyprzedzeniem – kamery śledzące trasę na kilkadziesiąt metrów naprzód wykryją np. dziury czy nierówności w nawierzchni i dopasują do tego np. stopień tłumienia amortyzatorów.
Samochody będą się wymieniać informacjami dotyczącymi pozycji, prędkości, kierunku jazdy, a nawet stanu nawierzchni (czujniki ESP są w stanie wykryć np. gołoledź). Otrzymywane ostrzeżenia pozwolą na wcześniejszą reakcję i uniknięcie kolizji. Dodatkowe dane pochodzić będą z infrastruktury drogowej, np. sygnalizacji świetlnej. Kierowca będzie mógł dostosować prędkość tak, by na skrzyżowaniach trafiać na zielone światła. Łatwiej będzie też omijać korki.
Samoczynne prowadzenie samochodu jest w możliwe już dzisiaj. Zestaw czujników w aucie potrafi precyzyjnie monitorować sytuację i prowadzić pojazd po wyznaczonej trasie do celu. W przyszłości stanie się to łatwiejsze dzięki dodatkowym informacjom zbieranym z infrastruktury drogowej oraz od innych aut. Pozostaje kwestia przepisów – należy uregulować zagadnienia związane z dopuszczeniem takich samochodów do ruchu i odpowiedzialnością za ewentualne szkody.
Bardzo obiecująco brzmi także możliwość samoczynnego parkowania. Scenariusz będzie następujący – przed ruszeniem w drogę kierowca sprawdzi dostępne miejsca parkowania w okolicy celu i wybierze jedno z nich. Po dotarciu do parkingu ustawi auto przy wjeździe, wyjdzie z samochodu i uruchomi procedurę parkowania. Jednostka sterująca z parkingu połączy się bezprzewodowo z pojazdem, oceni jego gabaryty i określi optymalną drogę do najbliższego miejsca postojowego. Następnie przejmie kontrolę nad układem kierowniczym samochodu i po elektronicznej ścieżce poprowadzi go w odpowiednie miejsce. Aby odebrać auto, trzeba będzie wysłać przez smartfona odpowiednie polecenie i poczekać na pojazd przy wyjeździe z parkingu. Takie eksperymentalne obiekty już istnieją.
Następny krok w dziedzinie oświetlenia po lampach LED-owych to światła laserowe. Wykorzystanie skoncentrowanej wiązki pozwala na uzyskanie jasnej plamy świetlnej przy niewielkim poborze mocy. Aby zapewnić odpowiednie bezpieczeństwo i przyjemny dla oka kolor (oryginalnie barwa wykorzystanego oświetlenia laserowego jest lekko niebieska), wiązka, zanim trafi na drogę, przechodzi przez fluorescencyjny materiał, po którym przeradza się w białą. Zachowane będą dotychczasowe funkcje dodatkowe, takie jak dynamiczne światła drogowe czy ochrona przed oślepianiem.
Jeszcze jeden pomysł na futurystyczne oświetlenie – tylna część auta może stać się w praktyce dość dużym wyświetlaczem OLED (tę technologię wykorzystuje się na razie głównie w nowoczesnych komórkach). Dzięki temu prezentowane sygnały mogą być animowane, przypominając np. ławicę ryb reagującą na zachowanie się auta na drodze – ruchy obrazu są gwałtowniejsze przy dynamicznej jeździe. To przyciąga uwagę, zatem zwiększa bezpieczeństwo.
Kolejna ciekawa funkcja oświetlenia – laser wkomponowany w tylne światła ma rzutować na drogę linię poprzeczną, wskazującą bezpieczny dystans do samochodu, jaki powinien zachować jadący za nim kierowca. Proste i skuteczne rozwiązanie poprawiające bezpieczeństwo.
Walka o każdy kilogram masy auta trwa. Skuteczną dietę zapewnić ma stosowanie nowoczesnych materiałów, w szczególności kompozytowych, wzmacnianych włóknem węglowym. Materiał prosto z Formuły 1 jest bardzo mocny i jednocześnie lekki. Po dopracowaniu technologii seryjnej produkcji spadną jego ceny, co pozwoli na stosowanie go w popularnych modelach.
