Jaguar XF Sportbrake – niedoceniane kombi | TEST

Tegoroczna sprzedaż Jaguara w Europie mocno ucierpiała z powodu problemów z dostępnością części – tak bardzo, że spadła poniżej wyników Alfy Romeo. Dostępne elementy służą do produkcji Land i Range Roverów. 

Najsłabiej sprzedającym się modelem Jaguara na europejskim rynku jest XF. Z jednej strony można to zrozumieć – efekt słabnącego popytu na auta klasy średniej i wyższej w obliczu popularności SUV-ów. Z drugiej... po liftingu z 2020 r. to dopracowany wóz, konkurencyjny wobec modeli wiodących niemieckich marek premium. 

 Dotyczy to zwłaszcza wersji kombi (Sportbrake), która ma foremny bagażnik z akcesoriami do unieruchamiania bagaży oraz klamkami do składania oparć. Plus za wysoko unoszoną tylną pokrywę. 

Z perspektywy kierowcy XF przywodzi na myśl starsze XJ-y: siedzi się nisko, z wyprostowanymi nogami, w sąsiedztwie wysokich podłokietników i z widokiem na maskę. Podobnie jak w BMW serii 5 przydałaby się tylko możliwość dodatkowego obniżenia kierownicy.

Połączenie logicznie rozmieszczonych instrumentów, analogowych zegarów (z centralnym wyświetlaczem) i szlachetnych, starannie zmontowanych okładzin sprawia, że w kokpicie panuje przyjemny spokój. Nawet plastiki w dolnych partiach drzwi wizualnie są tu lepsze niż u niektórych rywali. 

Gama silnikowa XF-a składa się obecnie z dwóch wersji: z turbobenzyną (250 KM) oraz 204-konnym turbodieslem. Ta druga imponuje siłą ciągu już od ok. 1250 obr./min oraz chęcią wspinania się na obroty, a także przytomnie działającym automatem i skutecznym napędem 4x4 z preferencją kół tylnej osi.

Tylko na niskich obrotach wysokoprężna jednostka potrafi donośnie „zamruczeć”. Bardziej przeszkadza spalanie: o ile na autostradzie wynosi sensowne 7 l/100 km, to w gęstym ruchu miejskim już 8,8 l, a na drogach lokalnych z ograniczeniem do 90 km/h – 5,6 l.

Można to jednak XF-owi wybaczyć, zważywszy na kompetencje jego podwozia. Nawet bez adaptacyjnych amortyzatorów zawieszenie umiejętnie pochłania nierówności. A m.in. z uwagi na niewygórowaną masę własną (1,8 t) Jaguar wyjątkowo chętnie i bez przechyłów wpisuje się w zakręty. 

To wszystko kosztuje: od porównywalnych bazowych rywali z Niemiec XF jest o ok. 60-70 tys. zł droższy (choć lepiej wyposażony).

Jaguar XF Sportbrake D200 AWD – test: podsumowanie

• Wystarczająca funkcjonalność, czytelny kokpit, angażujące prowadzenie, silny diesel, wysoki komfort, jakość wykonania

• Zbyt wysokie zużycie paliwa oraz cena

Wygodne i przyjemne w prowadzeniu kombi klasy wyższej. Warto dać mu szansę, o ile zaakceptuje się spalanie i cenę.